Παρακολουθώντας τα όσα συμβαίνουν στην χρονική περίοδο των τελευταίων ετών στην Ελλάδα, αλλά και στον κόσμο όλον, ενώ ταυτόχρονα μελετώ, έχουν έρθει στο νου μου πολλές σκέψεις. Ειλικρινά, δεν κατανοώ για που βαδίζει η ανθρωπότητα, δηλαδή το σύνολο των ανθρώπων. Ζω μέσα σε αυτόν τον κόσμο κι επικοινωνώ καθημερινά με πλήθος ανθρώπων, διαφόρων οικονομικών επιπέδων και πνευματικών τάξεων και διαφορετικών χωρών. Απορώ μεν, αλλά συνειδητοποιώ δε, το επίπεδο πνευματικότητας οπού τους διακατέχει. Στοιχείο δε αυτής είναι η ψυχοπνευματική ανάπτυξη, οι απόψεις, αλλά και η ψυχολογική ισορροπία του κάθε ενός , αδιακρίτως του οικονομικού επιπέδου του. Και καθώς κρατώ στα χέρια μου βιβλία της αείμνηστης και σπουδαίας γυναίκας Ζακλίν ντε Ρομυγί, βαδίζοντας τις ηλιόφωτες ημέρες κάτω από την αρχαία Ακρόπολη της ελληνικής πρωτεύουσας και στον ίσκιο του Παρθενώνα, έρχονται πλήθος δακρύων στα μάτια μου. Είναι μια παράξενη μιζέρια, ένα κάτι δυσώδες συναίσθημα, οπού πλανάται στην ατμόσφαιρα, ανάμεσα στο σιωπηλό ανθρώπινο είδος, οπού βαδίζει, δεν βαδίζει, προσπερνάει και πάει, δεν πάει... Χάνεται στη σιωπή του... Μια σιωπή, οπού λέει πολλά. Σκέπτονται, δεν σκέπτονται; Δεν ξέρω. Κανείς δεν μιλά αυτήν τη σιωπηλή εποχή των μασκών οπού κλείνουν το στόμα όλων υποχρεωτικά. Κι έρχονται τα λόγια αυτής της σπουδαίας Γαλλίδας γυναίκας και μου χτυπάνε γροθιές καθώς συμβαίνουν όλα αυτά τα γεγονότα οπού ζούμε εδώ και δυόμισι έτη. Πανδημία, μη πανδημία, ιός, θάνατοι, μέτρα κάθε ημέρα κι έκτακτα μέτρα και ... Που πάει αλήθεια ο κόσμος αυτήν την εποχή; Που βαδίζει η ανθρωπότητα; Κι αυτοί όλοι οι εκλεγμένοι να υπηρετούν το λαό, απορώ τι υπηρετούν.
Γιατί... «Το να μάθεις να σκέπτεσαι, να είσαι ακριβής, να ζυγίζεις τις λέξεις σου, να ακούς τον άλλον, σημαίνει ότι είσαι ικανός να διαλέγεσαι. Κι αυτό είναι το μόνο μέσο για να αναχαιτιστεί η τρομακτική βία που αυξάνεται γύρω μας. Ο λόγος είναι η έπαλξη κατά της κτηνωδίας. Όταν δεν ξέρουμε, όταν δεν μπορούμε να εκφραστούμε, όταν ο λόγος δεν είναι επαρκής, όταν δεν είναι αρκετά επεξεργασμένος επειδή η σκέψη είναι ασαφής και μπερδεμένη, δεν απομένουν παρά οι γροθιές, τα χτυπήματα, η άξεστη, βλακώδης, τυφλή βία». Ναι, αυτές είναι οι σκέψεις και τα λεγόμενα της φίλης μου Ζακλίν ντε Ρομυγί, οπού μέσα από τις σπουδαίες αράδες των βιβλίων της, αισθάνομαι περισσότερο υπερήφανη για την ελληνική μου καταγωγή, αλλά ξυπνάει ταυτόχρονα και μια δύναμη σαν της Ζαν Ντάρκ για να σώσω αυτήν την ξεσκισμένη χώρα μου. Τα όπλα μου η γραφή και τα πινέλα μου. Δεν έχω τίποτ΄ άλλο.
Η ατμόσφαιρα σήμερα υγρή, συννεφιασμένη και βροχερή. Σηματοδοτεί την συννεφιά οπού έχει φωλιάσει στων ανθρώπων τις καρδιές και τις σκέψεις και έχει στήσει επαύλεις ισχυρές στις ζωές τους, δίχως να ρωτήσει κανέναν. Σκέψεις απελπισμένων ανθρώπων, οπού υπομένουν πολλά χρόνια τις καταπιεστικές εξουσίες, οπού δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα, για να αισθάνονται καλύτερα οι άνθρωποι σήμερα. Σε αυτήν την Ελλάδα, που γιόρτασε τα 200 χρόνια Ελευθερίας της από τον τουρκικό ζυγό 1821-2021, τι έχει διδαχτεί έως τώρα ο νεοελληνικός πληθυσμός της, από αυτήν όλη την ιστορική μνήμη και αυτούς όλους τους αιματοβαμμένους αγώνες της; Και σε αυτήν την Ε.Ε. οπού τα κοινωνικά αγαθά είναι σχεδόν κοινά με αυτά όλων των χωρών μελών της, τι έχει διδαχτεί ο σημερινός Ευρωπαίος πολίτης της; Μιλάω λοιπόν για την ΥΓΙΕΙΑ ή ΥΓΕΙΑ όπως κατάντησε να γράφεται στην ελληνική γλώσσα, δίχως το Ι της Ίασης που θεραπεύει. Αυτό το πολύτιμο κοινωνικό αγαθό, οπού έγιναν αγώνες μεγάλοι και σπουδαίοι, για να κατορθώσει ο κάθε άνθρωπος να έχει την περίθαλψή του και την ιατρική του φροντίδα από τους αμέτρητους ιατρούς σε αυτήν τη χώρα. Τα παιδιά των Ελλήνων κι Ελληνίδων, οπού πήραν τον όρκο του Ιπποκράτη, για να υπηρετούν τον άνθρωπο και τον κάθε συνάνθρωπο κι όχι να εργάζονται για την κερδοσκοπία της τσέπης τους. Υπάρχουν γιατροί καλοί και γιατροί κακοί; Ο καθένας άνθρωπος έχει τις απόψεις του σε αυτό το θέμα... Υπάρχουν διχογνωμίες κι ανάμεσά τους πολλές, πάρα πολλές. Γιατί άραγε; Τι έχει συμβεί στον τομέα της ΥΓΕΙΑΣ; Εμπορεύται το κοινωνικό αυτό αγαθό ως "προϊόν" κέρδους εις βάρος της ανθρωπότητας κι από ποιους; Ποιος είναι αυτός ο άμεμπτος άνθρωπος της πολιτικής εξουσίας που θα ηγηθεί υπέρ των ανθρώπων και θα υπηρετήσει την ανθρωπότητα παραμερίζοντας το ατομικό του οικονομικό κέρδος σε αυτόν τον τομέα; Υπάρχει;
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι θέμα δύναμης, αλλά και γοήτρου, οπού ναι μεν αισθάνεται καλά αυτός οπού την έχει και την κατέχει, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και διαβατήριο περάσματος ανάμεσα στα πλήθη των αμαθών, αλλά και των γνωστικών δίχως φόβο. Αυτός οπού κατέχει τη ΓΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΕΙ, δίχως να βλάπτει εκείνον οπού είναι αμαθής. Από την εμπειρία μου με την επικοινωνία των ανθρώπων στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, ο άνθρωπος οπού είναι ΣΟΦΟΣ είναι ΑΠΛΟΣ και βοηθάει τον αμαθή, δίχως να του επιβάλλεται. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι θέμα σοβαρό και κανείς δεν έχει κανένα δικαίωμα να στοχεύει στο μυαλό και στη σκέψη κανενός δίχως τη θέλησή του. Αποτελεί δε κοινό κοινωνικό αγαθό για όλους και κανένας της εξουσιαστικής τάξεως ηγέτης δεν έχει κανένα δικαίωμα να στοχεύει σε αυτόν τον τομέα απαξιώνοντας και θανατώνοντας την ΠΑΙΔΕΙΑ κι ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ των ανθρώπων. Κατακτήθηκε η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και η ΠΑΙΔΕΙΑ ως αγαθό μέσα από πολλούς αιματοβαμμένους αγώνες δράσης της διψασμένης νεολαίας σε αυτήν τη χώρα, για ένα καλύτερο μέλλον. Πως είναι δυνατόν να οπισθοδρομεί η κοινωνία σε αυτό το θέμα; Πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ;
Η σκοτεινάγρα της θρησκείας έθρεψε σκοτεινά και στρεβλά πλήθος από ανθρώπους, οπού τόλμησαν αδίστακτα να ασκήσουν βίαιη συμπεριφορά σε συνανθρώπους τους χρησιμοποιώντας το όνομα θεού. Κανείς ΘΕΟΣ δεν είναι ΒΙΑΙΟΣ, παρά μόνον οι άνθρωποι για λόγους ατομικών συμφερόντων και κοσμικής θρησκευτικής εξουσίας τους. Και πως φθάσαμε έως εδώ με τόσα εγκλήματα μέσα στο χώρο των θρησκευμάτων; Ποιος φταίει και πως στηρίζεται και υποστηρίζεται αυτή η άρχουσα τάξη, οπού διαπράττει συνεχώς εγκλήματα και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός; Η ΒΙΑ δεν είναι απρόσωπη, αλλά έχει πρόσωπα εξουσίας και στηρίζεται σε αυτά, είτε ονομάζεται στρατιωτική είτε αστυνομική, στοχεύει να διαχειρίζεται την ανθρωπότητα, για να υπάρχει. Κι ενώ προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι την καταδικάζουν πως συμβαίνει ταυτόχρονα να την υπηρετούν; Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος της στρατιωτικής και αστυνομικής εξουσίας; Δεν είναι να στηρίζει και να υποστηρίζει την ανθρωπότητα στη χώρα οπού υπάρχει; Πως είναι δυνατόν να έχει ρόλους πρωτόγονους κι αντί να υπηρετεί το πλήθος των ανθρώπων έφτασε να στηρίζει και να υποστηρίζει την άρχουσα τάξη;
Κι ενώ αντιλαμβάνονται όλοι τα όσα συμβαίνουν σιωπούν μέσα στην καθημερινή τους κατάσταση παρασυρμένοι ίσως από έναν παράφορο σεξισμό, που έχει κι αυτός επιβληθεί από την άρχουσα τάξη. Ένας σεξισμός, που έχει γίνει μόδα, δίχως συναίσθηση της πραγματικής αξίας του Έρωτα, παρά μόνον του ηδονικού στιγμιαίου παροξυσμού. Άνθρωποι ως να είναι κάποια κτήνη, δίχως αυτήν την σπουδαία συναίσθηση της αισθητικής ομορφιάς του πριν, αλλά και του μετά της συνουσίας συνεύρεσής τους, οπού επέρχεται ή δεν επέρχεται συναισθηματική ολότητα. Γιατί αυτή, οπού παραμένει, είναι δύναμη φλογερής αγάπης. Γιατί ο Έρωτας αν δεν αγαπηθεί κι αν οι ερωτευμένοι δεν αισθανθούν αγάπη, παραμένει στιγμιαίο πάθος, που οδηγεί σε ψυχολογικές καταστάσεις παραφροσύνης. Και τι να σκεφτεί κανείς για τις 17 γυναικοκτονίες του 2021 στην Ελλάδα; Ποια σκοτεινή Εκπαίδευση καθοδήγησε τη βιαιότητα στις υπάρξεις αυτών των ανθρώπων που αφαίρεσαν τις ζωές των γυναικών; Τι πρέπει να διορθώσει η ανθρώπινη κοινωνία και τι πρέπει να δει η εξουσιαστική τάξη που υποστηρίζεται από τη δικαστική εξουσία των Νόμων αυτής της χώρας; Ο σεξισμός έχει απλώσει τα πλοκάμια του παντού κι έχει αλλοτριώσει την πολιτική, θρησκευτική, δικαστική και κάθε είδους εξουσία. Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται με τα "γεννητικά" τους όργανα που έχει βλάψει τον εγκέφαλό τους, δηλαδή το κεντρικό νευρικό τους σύστημα. Αλλιώς πως μπορεί κάποιος να εξηγήσει όλα αυτά τα εγκλήματα που έπληξαν την ανθρωπότητα;
Κι ενώ οι άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν συμβαίνει να απαξιώνονται από την εξουσία ανθρώπων, μέσα στις Υπηρεσίες, τους οποίους ψήφισαν για να τους υπηρετήσουν. Από που καθοδηγούνται αυτοί; Οι ανθρώπινες κοινωνίες τυχαία ή μήπως προγραμματισμένα φτωχοποιούνται, ενώ κάποιοι ελάχιστοι πλουτίζουν με αμύθητα οικονομικά, που δεν τα χωράει ο ανθρώπινος νους; Και πως ταπεινωμένοι οι άνθρωποι υποκύπτουν και υπακούουν σε μια μαζική κατάσταση διαχείρισης, οπού τους ασκείται, δίχως να μπορούν να έχουν κάποιο αντίλογο γι΄ αυτήν; Το κέρδος λοιπόν, τα χρήματα, ως τρόμος και φόβος; Είναι αυτή η κατάσταση ΒΙΑ και ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ή δεν είναι; Αποτελεί δε ένα μαζικό bullying, καθώς είναι διαχειρισμός ανθρώπων ως "μάζα", από ελάχιστους, οπού ενώ γνωρίζουν τα ανθρώπινα προβλήματα αδιαφορούν τελείως γι΄ αυτά. Και ενώ έχει κατηγορηθεί η ΒΙΑ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ ΩΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, χρησιμοποιούν τον τομέα ΥΓΕΙΑ, για να ελέγχουν κοινωνικά τις ανθρώπινες μάζες. Διαφορετικά, τι σχέση έχει αυτό όλο το παράλογο σκηνικό, οπού ζει η ανθρωπότητα στον πλανήτη Γη, με έλεγχο παγκοσμίως των οικονομικών του καθενός για εμβολιασμούς με κωδικούς των TAXIS; Τι είδους οικονομικός έλεγχος είναι αυτός για το θέμα ΥΓΕΙΑ του καθενός;
Έτσι απλά λοιπόν, με αφορμή τον Παρθενώνα και το αρχαίο ελληνικό Πνεύμα στοχάζομαι, αυτήν την βροχερή ημέρα, που έχει πάει όλη η αρχαιοελληνική Διανόηση, η αρχαία ελληνική Σκέψη αλλά και ο ορθολογισμός των Σοφών της αρχαίας μου πατρίδας Ελλάδας; Που είναι σήμερα η ανθρωπιά σε αυτόν τον Πλανήτη και πως θα ορθωθεί και θα στηριχτεί ο κόσμος μας;
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου