"Η βρύση των αρχαίων Λοκρών"
Στην πλατεία της σημερινής Ελάτειας ψυχή των αρχαίων Λοκρών. Το αρχαίο μάεμαρο χτισμένο να μαρτυρά την αίγλη της αρχαίας πόλης τους, η οποία βεβηλώθηκε από τους τυχάρπαστους κάποτε Φωκείς, οπού με βία, κατέστρεψαν τα Ιερά του Θεού Απόλλωνος, το αρχαίο θέατρο της αρχαίας Ελάτειας, το ιερό της Θεάς Αρτέμιδος, το Ιερό του Θεού Ασκληπιού κι έκλεψαν τους θησαυρούς, υποδουλώνοντας τους αρχαίους κατοίκους. Η πόλη των αρχαίων Λοκρών, η αρχαία Ελάτεια οπού χτίστηκε πολύ πριν από την φωκική συμπολιτεία, πολύ πριν από τους ιερούς πολέμους, πολύ πριν από, πολλά αρχαία συμβάντα... Οι άνθρωποι και ο τόπος τους και αν οι σύγχρονες πολιτικές διαχώρισαν για λόγους συμφέροντος κι άλλαξαν κατευθύνσεις και σύνορα κι ονομασίες, η ιστορία δεν μπορεί ν΄ αμφισβητηθεί και να σβήσει. Οι Λοκροί που κατοικούσαν στην αρχαία πόλη Ελάτεια είχαν δημιουργήσει πολιτισμό σπουδαίο και η πόλη τους δεν ιδρύθηκε από τους Φωκείς, μήτε ανήκει στη Φωκίδα. Έτσι απλά, γιατί το μπέρδεμα είναι για ξεμπέρδεμα. Τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή από νόμιμες και παράνομες ανασκαφές, έχουν ταξιδέψει και πουλήθηκαν σε ξένα παζάρια. Ένα φαινόμενο που δυστυχώς αμαυρώνει όλη την ελληνική ύπαιθρο κι είναι καταστροφείς του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ο Πολιτισμός είναι άλλο πράγμα κι άλλο τα πολιτιστικά ως εκδηλώσεις. Δυστυχώς η Πολιτισμική σκέψη δεν διδάχτηκε στα ελληνικά σχολεία. Μήτε η πραγματική αγάπη για τον αρχαίο ελληνικό Πολιτισμό διδάχτηκε. Παρά δόθηκε βαρύτητα στην διδασκαλία των πολέμων κι όχι στην Ιστορία των Πολιτισμών, Αυτό μαζί με την υποχρεωτική θρησκευτική παιδεία δημιούργησε βαρβαρότητα. Η βαρβαρότητα αυτή σε σχέση με το ποιος θεός είναι ο καλύτερος και ο πιο σωστός, δημιούργησε εχθρούς. Ο διαχωρισμός, η έχθρα, η μνησικακία, η ζηλοφθονία, η κακία, η απληστία κι άλλα πολλά άσχημα διαιωνίσθηκαν και παγιώθηκαν στους χαρακτήρες και στις συμπεριφορές των τοπικών κοινωνιών. Ο παπάς, ο δάσκαλος κι ο χωροφύλακας μαζί με τον κοινοτάρχη στις τοπικές κοινωνίες διαμόρφωναν τον τρόπο συμπεριφοράς στις μικρές κοινωνίες. Η πραγματική καταστροφή στην Πολιτισμική αρχαία κληρονομιά ενός αρχαίου ελληνικού τόπου, οπού εξαφανιζόταν με την πάροδο των ετών, είχε παγιωθεί. Κανενός δεν ίδρωνε το αυτί. Και ενώ διάβηκαν τα χρόνια και μορφώθηκαν τα παιδιά αυτών των αμόρφωτων ελληνικών κοινωνιών, η νοοτροπία δεν άλλαξε. Οι αρχαιολογικοί χώροι δυστυχώς έγιναν βοσκοτόπια... Είναι πικρή η αλήθεια...