Νότα Κυμοθόη "Αισθάνομαι Λοκρή σε όλα μου τα κύτταρα" Δοκίμιο

Νότα Κυμοθόη:"Αισθάνομαι Λοκρή σε όλα μου τα κύτταρα"
Δοκίμιο

Αυτή η εικόνα, είναι μέσα στην μνήμη μου από μικρό παιδί, καθώς την αντίκριζα από αυτό το ιερό σημείο. Αυτός ο τόπος, στενάζει, από βήματα ανθρώπων οπού δεν τον σεβάστηκαν, δεν τον αγάπησαν, όσο αγάπησαν την τσέπη τους να είναι γεμάτη. Όπου κι αν βρεθώ, αυτή η εικόνα είναι πάντα μέσα στο μυαλό μου...Αισθάνομαι Λοκρή κι όσο κι αν άλλαξαν με το νόμο Καλλικράτη τις ονομασίες των περιοχών τοποθετώντας τες σε άλλους Δήμους, κανείς τους δεν μπορεί να σβήσει τις αλήθειες. Αυτές της ιστορίας, οπού οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι για κέρδος ίσως, καταμερίζουν σε άλλους. Τι σχέση έχει η αρχαία Λοκρίδα με τους Φωκείς και συνεχίζουν να βεβηλώνουν τους αρχαίους κατοίκους με τους όσους αργότερα με μίσος κυρίευσαν την περιοχή τους; Οι Λοκροί εξαπλώθηκαν σε όλη τη γη. Οι Φωκείς ήρθαν αργότερα ως λήσταρχοι, δίχως να έχουν καμιά σχέση με την αρχαία ελληνική γνώση των Λοκρών.

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Αυτό ήταν το Δημοτικό Σχολείο της Ελάτειας, όπου τώρα λειτουργεί ως Αρχαιολογικό Μουσείο με ελάχιστα ευρήματα, γιατί τα περισσότερα ευρήματα από την περιοχή είναι στα Αρχαιολογικά Μουσεία: α) της Λαμίας, β)της Αταλάντης γ) της Χαιρώνειας δ)της Αθήνας ε) στο Νομισματικό της οδού Πανεπιστημίου και...ποιος αλήθεια ξέρει σε πόσες προσωπικές συλλογές όπου ο καθένας διατηρεί για δική του φιλοδοξία, δίχως να δίνει τη δυνατότητα για γνώση και μελέτη άλλων...Είχα την τύχη να μάθω εδώ τα πρώτα μου γράμματα, σε αυτό το σχολείο με υπέροχους Δασκάλους που προσπάθησαν να τιθασεύσουν το ανήσυχο πνεύμα μου...Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Και η ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην πλατεία της σημερινής Ελάτειας του Δήμου Αμφίκλεια- Ελάτεια και σε θέση όπου χτίστηκε αργότερα, ενώ πριν είχε θεμελιωθεί και χτιστεί στη θέση όπου είναι ένα περίπτερο, ακριβώς διαγωνίως, εκεί όπου ενώνεται ο πεζόδρομος με το δρόμο που περνάει μπροστά από το άλλοτε ένδοξο Δημαρχείο της πόλης. Η εκκλησία όπου βαπτίστηκα, η εκκλησία όπου συνδέεται με την οικογένειά μου κι ας είμαι σε άλλη πόλη. Η σχέση μου με την Ελάτεια ως θέλει και γνωρίζει κι ο Θεός, γιατί το Φως του είναι παντού με όποιο τρόπο τον λατρεύουν οι άνθρωποι. Ένα κτίριο, το οποίο θεμελιώθηκε σε μια εποχή όπου κρατάει ιστορία μεγάλη...
(στη βελτιωμένη έκδοση του βιβλίο μου για την Ελάτεια, έχει πλήρη ιστορικά στοιχεία)

Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Αυτή η αρχαία κρήνη της αρχαίας πόλης Ελάτεια των αρχαίων Λοκρών, διδάσκει για την τέχνη των αρχαίων λιθοξόων. Πόσες αλήθεια τέτοιες κρήνες υπήρχαν στην περιοχή της αρχαίας Ελάτειας; Που πήγαν; Ευτυχώς έχουμε αυτήν για δείγμα, στη σύγχρονη κωμόπολη της σημερινής Ελάτειας του Δήμου Ελάτεια-Αμφίκλεια (ενώ πριν η Ελάτεια ανήκε στην επαρχία Λοκρίδος με πρωτεύουσα την Αταλάντη). Την πήγαν λοιπόν δυτικά, την ξέσκισαν κυριολεκτικά, αφού δεν έχει μείνει στην κωμόπολη καμιά υπηρεσία για τους κατοίκους της. Μόνον καφέ, εστιατόρια και ταβέρνες κι ευτυχώς έχει ακόμα τα σχολεία της.
Photography and writer Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Κι αυτές οι σκόρπιες πέτρες στο ιερό της Κραναίας Αθηνάς, στον λεηλατημένο αρχαιολογικό χώρο, εκεί όπου λάτρευαν κάποτε οι αρχαίοι Λοκροί κάτοικοι της αρχαίας Ελάτειας την αγαπημένη τους Θεά, προστάτιδα της πόλης τους. Αλλά κι επισκέπτες που έφθαναν στην αρχαία Ελάτεια.
Κι αν ψάχνουν τις νύχτες κάποιοι τυχάρπαστα γι΄αρχαίους θησαυρούς τη ζωή τους ν΄αλλάξουν, η αρχαία Θεά της Σοφίας και της Γνώσης γνωρίζει τους βέβηλους της περιοχής κι ας μη έχει φωνή να μιλήσει, όπως πιστεύουν οι αφελείς. Ο Αίας ο Λοκρός, από την γειτονική Νάρυκα ή Ρεγγίνι, όταν κάποτε βεβήλωσε τα ιερά της Θεάς Αθηνάς στην αρχαία Τροία, τιμωρήθηκε, μαζί και η αρχαία Νάρυκα. Και τούτο, γιατί τίποτα ιερό δεν χάνεται οπού είναι αληθινό, μήτε η ενέργεια της αρχαίας Θεάς Αθηνάς έχει χαθεί. Μήτε του Θεού Ασκληπιού, τον οποίο λάτρευαν στην αρχαία πόλη της Ελάτειας οι αρχαίοι Λοκροί. Μήτε η ενέργεια της Θεάς Αρτέμιδος έχει χαθεί κι ας μη έχουν αφήσει στην περιοχή κανένα ζαρκάδι, από εκείνα τα ιερά της ζώα, όπου έτρεχαν ελεύθερα μαζί με τα ελάφια και τους λαγούς. Θα έρθει καιρός, όπου οι άνθρωποι θα λάβουν γνώση κι αυτή η γνώση, ίσως να τους διδάξει την όλη αλήθεια με Αρετές.

Γιατί αν ο λόγος γίνει διδαχή, από όλα τα μικρά πράγματα εκείνων των λ που λησμόνησε ο καθένας να σκεφτεί και να πει μια "καλημέρα" στον συγγενή, στο γείτονα, στον συμπατριώτη του, αλλά και στο συνάνθρωπό του, ίσως η ημέρα του να είναι ανθρώπινη. Πάντα θα υπάρχει το Λ όλων των λέξεων για να ξεχωρίζουν οι Λοκροί, όπου κι αν πήγαν κι όπου κι αν μεγαλούργησαν στη γη και πάντα θα γίνεται Λόγος για όλα τους τα Λ. Γιατί ο Λόγος έχει πολλά νοήματα...

Νότα Κυμοθόη, 28/9/2019
Πνευματικά δικαιώματα © Νότα Κυμοθόη

"Λεωνίδας Μακρυγιάννης":Γράφει η Νότα Κυμοθόη

"Λεωνίδας Μακρυγιάννης":Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Λεωνίδας Μακρυγιάννης, ο πρωταθλητής του ακοντισμού εξ΄ Ελατείας Λοκρίδος, από τη Φθιώτιδα. Ένα παιδί θαύμα, ένας συγγενής μου αγαπημένος, που έφυγε από αυτήν την επίγεια ζωή, παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (14/8/2019). Ελάχιστοι γνώριζαν πως ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης, υπήρξε ένας σπάνιος άνθρωπος, ένας ταλαντούχος αθλητής. Μικρό παιδί κι είχε πρότυπό του τον Μνησίβουλο, τον αρχαίο εκείνον Ολυμπιονίκη, με καταγωγή από την αρχαία Ελάτεια, των αρχαίων Λοκρών. Για ακόντιο είχε ένα σίδερο, το οποίο κουβαλούσε από μικρό παιδί, δρασκελούσε τη μάντρα του Δημοτικού σχολείου Ελάτειας και στο μεγάλο προάβλειο έριχνε ακόντιο. Εμείς τα πιτσιρίκια, τον θαυμάζαμε. Αργότερα οι προπονήσεις γίνονταν στο γήπεδο. Έτσι κατάφερε το 1970, στη Λαμία, όπου μετείχε σε αγώνες κλασσικού αθλητισμού, να έχει μια βολή στο ακόντιο τόσο πολύ μεγάλη, που εξέπληξε τους πάντες. Το ακόντιο που έριξε ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης στο γήπεδο της Λαμίας καρφώθηκε στα απέναντι ξύλινα γκολπόστ.  Πρωταθλητής και κυρίαρχος του ακοντισμού, έκανε τους Έλληνες υπερήφανους, γιατί αγωνίστηκε τίμια με την εθνική ομάδα, στην οποία ήταν μέλος για πολλά χρόνια. 

Οι πρωταθλητές είχαν την τιμή να εισάγονται στην Γυμναστική Ακαδημία δίχως εισαγωγικές εξετάσεις και να προσλαμβάνονταν στην ελληνική αστυνομία, δίχως εξετάσεις. Ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης ως πρωταθλητής ακοντισμού, με την εθνική Ελλάδος, τίμησε την Ελλάδα με τη φανέλα του αθλητή κι αφού τέλειωσε την Γυμναστική Ακαδημία προσελήφθη στο σώμα της ελληνικής αστυνομίας κι υπηρέτησε ως σωματοφύλακας κι ακόλουθος του Κάρολου Παπούλια. 

Υπήρξε ο άνθρωπος, που ήταν πάντα κοντά στον Κάρολο Παπούλια, από την εποχή που ήταν Υπουργός εξωτερικών κι αργότερα Πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας.

Ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης, υπήρξε ένας τίμιος άνθρωπος, λάτρης της αρχαίας Ελλάδας και με βαθιά αγάπη για τον τόπο καταγωγής του, την Ελάτεια Λοκρίδος, όπως έλεγε.

Έφυγε νωρίς, δίχως να χαρεί πολύ τον τόπο του, την Ελάτεια, που αγαπούσε πολύ, στην οποία είχε επανέλθει τον τελευταίο καιρό, όπου ζούσε με την ηλικιωμένη μητέρα του.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα οπού σκέπασε αυτόν τον σπουδαίο άντρα, τον οποίο θα θυμάται πάντα ο ελληνικός στίβος και η εθνική ομάδα Ελλάδος και όλοι όσοι τον γνώρισαν. Θα τον θυμάται κι ο κόσμος από την Ελάτεια Λοκρίδος, γιατί τίμησε με την ευγενή του άμυλα τον αθλητισμό, αλλά και το γήπεδο εκείνο, στο οποίο αγωνιζόταν, δίχως τα κατάλληλα μέσα, παρά μόνον με τη δική του θέληση και το δικό του όραμα να γίνει πρωταθλητής στο ακόντιο. Και τα κατάφερε από μόνος του!!!Αιωνία η μνήμη του!!!Αθάνατος!!!
Πνευματικά δικαιώματα © 2019 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Άνθρωποι και περιβάλλον"

Photography Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Άνθρωποι και περιβάλλον"

Από τα χωριά οι περισσότεροι άνθρωποι των πόλεων κι ο καθένας κουβαλάει αυτό οπού συνηθίζεται να λέγεται "χωριατιά"η οποία μπορεί να περιλαμβάνει πολλά. Οι χωριάτες που έχω γνωρίσει κι εκτιμώ, είναι αυτοί οπού έφυγαν από το χωριό τους και κατόρθωσαν μέσα από πολλούς κόπους και προσπάθειες να εξελιχθούν σε ωφέλιμους ανθρώπους για τους ίδιους και για τους άλλους. Αλλά κι όσοι έμειναν στα χωριά τους, εκείνο που τους κάνει να ξεχωρίζουν, είναι οι πράξεις τους, προς τους γείτονές τους...

Η εικόνα πιο πάνω, λέει πολλά. Είναι από έναν δρόμο της Αθήνας, όπου, αφού τσιμεντάρισαν οι σχεδιαστές του Δήμου τον Ευκάλυπτο, δίχως να του αφήσουν περιθώριο για να αναπνεύσει, στη συνέχεια τοποθέτησαν πλάκες πεζοδρομίου. Το τρισχειρότερο απ΄όλα είναι οι κάδοι σκουπιδιών ακριβώς από κάτω. Και οι γείτονές του, "επιχειρηματίες" οι οποίοι έχουν τα μαγαζιά τους κάτω από τη σκιά του, τον μισούν θανάσιμα. Δεν τους ενοχλούν οι κάδοι των σκουπιδιών, που χάσκουν και μολύνουν το περιβάλλον, παρά ο Ευκάλυπτος. Τον πετσόκοψαν...Δίχως να γνωρίζουν τι σημαίνει ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ!!! Κατ΄ αρχάς διώχνει τα κουνούπια!!!

Όταν ο αμόρφωτος ανοίγει ένα μαγαζί και στοχεύει να σου τα πάρει μέσα από την τσέπη, μη περιμένεις τίποτα καλό από αυτόν, που δε σέβεται το περιβάλλον, αλλά χρησιμοποιεί είδη από το περιβάλλον για να σου τα πουλήσει και να κερδίσει από εσένα, τον αφελή...

Αν οι άνθρωποι είχαν σεβασμό στα δέντρα, η γη μας θα ήταν παράδεισος και η ζωή μας καλύτερη...