Νότα Κυμοθόη"ΔΡΟΜΟΙ ΓΥΜΝΟΣΙΑΛΙΑΓΚΑ" Ποίηση

© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη
Δρόμοι γυμνοσάλιαγκα

Στον κήπο μου αναβλύζει μια πηγή

οπού ξεπλένω τα χέρια μου

πριν μοιράσω το ψωμί

για το δείπνο της αγάπης.

Καθόμαστε αδελφωμένοι όλοι μαζί

η Έλενα, ο Χέλμουτ, τα παιδιά κι οι γέροι Ινδιάνοι.

Ο Τζέραλντ με το ρυτιδωμένο πρόσωπο

είχε μέτωπο σκαμμένο σαν τοτέμ

μ' ένα βλέμμα πονεμένο από παλιά

και η γυναίκα του Σάνυ ένα γέλιο από ελάφια

και χιόνια απ' τα βουνά της Alberta.

Τα μάγουλα της Ιόνης τριανταφυλλένια

ευωδιάζανε άνοιξη στη συντροφιά μας.

*

Είχα στη μνήμη τα λιβάδια της αρχαίας Ελάτειας

με τα χρυσά μελίσσια στα λουλούδια

αγέρα θυμαρίσιο κι αηδόνια και χαμομήλια

και πλατανίσιους ίσκιους

απ΄τα στήθια μιας αγράμπελης

κι εκείνες τις χιονισμένες κορφές του Παρνασσού

τις γιομάτες περηφάνια...

*

Όταν έκοβα το καρβέλι και το μοίραζα

χιλιάδες τραγούδια κελαρίζανε στην ψυχή

κι άνθιζε το ξερό μονοπάτι στο δάσος

σκορπίζοντας ουράνια τόξα

παράθυρα κι αγκαλιές

στα πολύχρωμα δάχτυλα των πονεμένων θεών.

Κρατούσα το μικρό ψυχουλάκι στην παλάμη

μέρισμα του μερμυγκιού της αυλής μου

που ερχότανε κι αυτό με τη σειρά του

υπομονετικά σηκώνοντας τη μοίρα...

Μιλούσαμε λίγο, σχεδόν καθόλου,

τα μάτια και το χαμόγελο κουβέντιαζαν μυστήρια

χαϊδεύοντας τον πόνο του καθενός χωριστά

μέσα στις φλέβες του Αθαμπάσκα

για να τον κάνουν ένα δάκρυ περίσσευμα

στα ορμητικά νερά του.

*

Κι εγώ ένοιωθα μεγάλο χρέος κηπουρού

νάχω καλοβαλμένα τα παρτέρια μου

μην τύχει και ξεφύγει μι' αχτίδα και χαθεί

στη σκιά της λεύκας δίχως ν' ανθίσουνε.

Ρέει ο ήλιος, η βροχή, το φως

στο χώμα της σάρκας μου κι εξαϋλώνεται.

Βλασταίνουν τα χέρια μου περίτεχνα

χορταριάζουνε οι τοίχοι δίχως όνομα

-δεν έχει όνομα η μοναξιά-

κι ελπίδες, όνειρα, διάπλους, φυγή

δρόμοι γυμνοσάλιαγκα στο πρωινό χάραμα

κι ένας διάττοντας σημάδι στις όχθες

πορεία απόπλου απ' το Βανκούβερ.

*copyright: Νότα Κυμοθόη

(Δρόμοι γυμνοσάλιαγκα, Νότα Κυμοθόη, ποίημα σελ 12-13, βιβλίο"Φως και Σκοτάδι", εκδόσεις Διογένης 1990

Το ποίημα αυτό γράφτηκε στο The Pas, Canada, το 1989

Σημειώσεις: Ο Αθαμπάσκας, είναι ποτάμι του Καναδά. Ο Παρνασσός είναι βουνό της Ελλάδας. Βουνά της Alberta, είναι τα Βραχώδη όρη στον Καναδά. Αρχαία Ελάτεια, είναι η αρχαία πόλη των Λοκρών στην επαρχία Λοκρίδα, του Νομού Φθιώτιδας, Ελλάδα.

© Nότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές