1.
2.
3.
4.
Ευχαριστώ!..*
από τη
από τη
Νότα Κυμοθόη 2008
Το "Ευχαριστώ", είναι μια λέξη τόσα δα μικρή...
Τι να χωρέσει;..
Την όμορφη και πλουμιστή ροδιά της αυλής μου;
Έγερνε ως το έδαφος με τα ζουμερά της ρόδια.
Ακουμπούσαν τα λεπτά κλαδάκια της στο χώμα!
Μαζί, την είχαμε φυτέψει με τον πατέρα μου!..
Τον ευχαριστώ γι' αυτό...μόνο για το ότι με έμαθε
να αγαπώ τα δέντρα! Είχε κι έχει μια μεγάλη αγάπη!
Είναι όλος αγάπη! Φωτίζει από μέσα του ο πατέρας μου!
Τις όμορφες δαμασκηνιές μας πάντα θυμάμαι!..
Σταματούσαν οι περαστικοί κι έκοβαν δαμάσκηνα!
Τι όμορφο το χρώμα τους και πόσο χαιρόμουν τη γεύση τους!
Ευχαριστώ τον πατέρα μου που είχε φυτέψει τις δαμασκηνιές μας!
Τον ευχαριστώ, γιατί με έμαθε να σέβομαι και ν' αγαπώ τα δέντρα!
Τον ευχαριστώ για το ότι με έμαθε να γεύομαι και να φυλάω τα κουκούτσια...
Ναι, τα κουκούτσια που φύτευα, φύτρωναν την άνοιξη κι είχα μεγάλη χαρά γι' αυτό!
Ο πατέρας μου είχε μια μεγάλη αγάπη για τη ζωή! Γι' αυτόν ζωή ήταν η φύση.
Φύση για τον πατέρα μου ήταν η γη του! Την αγαπούσε τη γη του! Τη φρόντιζε!
Τον ευχαριστώ που με έμαθε να αγαπώ τη γη!..
Οι κυδωνιές με τους χρυσοκίτρινους καρπούς
έγερναν κι αυτές ως το έδαφος!
Περίμεναν καρτερικά το χέρι του ανθρώπου
για να ελαφρώσει τα κλαδιά τους!
Να πάρει τους καρπούς!
Τι ωραία ροδοκόκκινα γλυκά που έφτιαχνε η μάνα μου! Και κυδωνόπαστο!...
Είχε να περηφανεύεται γι' αυτό!..
Ευχαριστώ τη μάνα μου για τις ωραίες συνταγές της!
Το γλυκό κυδώνι της μαμάς μου είναι μοναδικό!
Μα περισσότερο ευχαριστώ τον πατέρα μου
που μ' έμαθε να αγαπώ τα δέντρα!
Μου έμαθε να τα φροντίζω!..
Ευλογημένα δέντρα οι ελιές μας! Από γενιά σε γενιά...
Κρατάνε τόσα μυστικά που σαν ζυγώσεις κοντά...
σου τα λένε εμπιστευτικά...Ναι, οι ελιές οι δικές μας... μιλάνε!
Και τι δεν μου έχουν πει...Τόσα και τόσα που δεν χωράνε σε λίγες λέξεις...
Ευχαριστώ τους προγόνους μου που φύτεψαν τις ελιές μας!
Ας είναι ευλογημένο το χώμα που τους σκέπασε...
Ευχαριστώ τους γονείς μου που διατήρησαν με τόσο κόπο τις ελιές μας!
Ευχαριστώ για την αγάπη που μου έδωσαν...ναι, για όλη την αγάπη
και για τις τηγανίτες που έφτιαχναν με το φρέσκο λάδι μας!
Μα πλιότερο...τους ευχαριστώ για την αγάπη στα δέντρα!
Είχαν μια σχέση ζωής μαζί τους!
Μια σχέση, που την πέρασαν και σε μένα!
Τα άλογα!..Ευχαριστώ τον πατέρα μου που με έμαθε να αγαπώ τα άλογα!
Τι όμορφα ζώα! Τι ευγενικά και πόσο καταλαβαίνουν...Έχουν συναίσθημα!
Ευχαριστώ τον πατέρα μου που αγαπούσε τα άλογα και με έμαθε να τα φροντίζω!
Ευχαριστώ...που από μικρό παιδί...με δέχτηκαν στη ράχη τους!..
Από εκεί ψηλά... καλπάζοντας μέσα στη φύση της Λοκρίδας,
ένιωσα πρώτη φορά την αίσθηση της ελευθερίας!
Η κίνηση, η ταχύτητα...έγιναν η μεγάλη μου αναζήτηση!
Ευχαριστώ τα ευλογημένα άλογα, που με δίδαξαν μια πρωτόγνωρη γνώση!
Ευλογημένη γη των Λοκρών, ευχαριστώ για τη δόνηση!
Η αλήθεια είναι αγάπη. Η αγάπη είναι αλήθεια!
Πορεύομαι μόνο στην αγάπη και στο φως!
Ευχαριστώ για όλα!
* Αφιερώνεται ιδιαίτερα στους γονείς μου.
Ο καθένας βλέπει τον κόσμο... με τα δικά του μάτια...
© Nότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές