© Νότα Κυμοθόη
πόλεων και χώρες, για να υμνώ εσένα Ελλάδα μου
και το Φως των όσων με μύησαν στην ομορφιά σου!
Νότα Κυμοθόη
" Το τείχος του Βερολίνου" *
Ποίηση 1979
Του χρόνου η διαδρομή δάκρυα ποτισμένη κι αίμα...
Μάτια μυριάδες θρηνούν ακόμα σκοτωμένους
κι άλλα τόσα θαμπά μετράνε σακατεμένους
κι είναι κι αυτά που αγνοημένους ακόμα περιμένουν...
Βαρύς ο ίσκιος σου τη μοίρα μου ορίζει
τείχος του East και του West
ως πότε θα διχάζεις τους κόσμους μου;
Γκρεμίστηκαν στη λήθη οι στεναγμοί μου
καθώς ορθώνονται τα πέτρινά σου στήθη
σ' όλη τη γη μου σήμερα
γι' αναντιμάχονται θαρρώ
από τη μια μεριά η Ανατολή κι από την άλλη η Δύση
στον αδυσώπητο αγώνα τους
ποια θα επικρατήσει...
Του χρόνου η διαδρομή δάκρυα ποτισμένη κι αίμα...
*copyriht:Nota Kimothoi or Νότα Κυμοθόη
Βερολίνο 1979, από το βιβλίο μου: Νότα Κυμοθοη "Δίψα και Σιωπή" Ποιήματα, εκδόσεις Διογένης 1992
© Νότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές