Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

"Salle, Ο Χρησμός του Πεπρωμένου", Γράφει η Νότα Κυμοθόη







"Salle" © Nota Kimothoi

Ο χρησμός του Πεπρωμένου"© Nota Kimothoi

Γράφει η Νότα Κυμοθόη


O Salle, είναι ο μικρός μου φίλος

που θα μας οδηγήσει απόψε

στα μυστικά μονοπάτια ενός "χρησμού".

Αυτό αποτελεί μια κρυφή διάταξη

από σφραγίδες Συμπαντικής Δύναμης.

Είναι καλά φυλαγμένη και πάντα σταθερή

εκεί οπού υπάρχει το "Πεπρωμένο".

...

Ακούγονται πολλά και γράφτηκαν πολλά

για το 2012!

Λόγος, φόβος, αναταραχή, ταινίες, βιβλία, μουσική...

Συζητήσεις επί συζητήσεων...

Κι όμως, το Λευκό Σεληνιακό Μαγικό Έτος 2007

όλος ο πλανήτης δέχτηκε καθαρά μηνύματα

για το τι θα συμβεί το 2012!

Ο χρησμός του Πεπρωμένου

αποτελεί έναν δυνατό τριγμό

μια δύνη, ένα ταρακούνημα σε όλους και όλες

για το τι είναι ο κάθ' ένας επάνω στη γη.

Το μικρό μου φιλαράκι μου είπε ένα μεγάλο μυστικό

το οποίο έχω σκορπίσει με κωδικούς

μέσα στις ιστοσελίδες μου!

Πρόκειται για τις 13 "Διαστάσεις"

δηλαδή τα επίπεδα συνειδητότητας

κι αυτά ξεκινούν από τον πυρήνα

φτάνουν στην επιφάνεια της γης

κι ανεβαίνουν ως την ύπαρξη Του

εκεί οπού υπάρχει ο Θεϊκός μας Εαυτός!

Αυτό είναι ένα υπέροχο ταξίδι!

Μέσα σε αυτό το ρυθμό υπάρχει το ΟΛΟΝ

το οποίο εκπορεύεται μόνον από το Φως

κι αυτό είναι η Θεϊκή Δημιουργία!

Η αντίληψη της Θεϊκής Ουσίας και Παρουσίας

ολοκληρώνεται με έναν κύκλο οπού...

ναι μεν δηλώνει το τέλος ενός παλιού κύκλου

αλλά είναι και η αρχή ενός κύκλου με υψηλές δονήσεις

σε επίπεδα οπού φτάνουν μόνον οι Καθαροί!

Είναι ένα ταξίδι ΜΥΗΣΗΣ στο ΦΩΣ

οπού οι κοσμικοί νόμοι του Σύμπαντος

έχουν μερικούς περιορισμούς.

Δεν μπορούν να περάσουν όλα κι όλοι

σε αυτή την υψηλότερη δόνηση

μόνον όσοι έχουν λάβει το μήνυμα

μόνον όσοι είναι ενεργειακά προετοιμασμένοι

γιατί όταν θα συμβεί η κοσμική ευθυγράμμιση

μόνον οι ΜΥΗΜΕΝΟΙ περνούν

οι άλλοι όλοι μένουν πίσω στο συρματόπλεγμα!..

...

*

Με αγάπη για την Αγάπη

και αγάπη για το Φως της Αγάπης!

Νότα Κυμοθόη
Copyright:Νότα Κυμοθόη 2008

© Nότα Κυμοθόη





Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Νότα Κυμοθόη:"Η ΠΑΛΗ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ"



                                  Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη


Νότα Κυμοθόη
"Η ΠΑΛΗ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ"!..

"Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι!"

Θεσσαλονικιός, από οικογένεια επιφανή
ο Δημήτριος έγινε αξιωματικός,
έως το βαθμό του Στρατηγού
στις μέρες του Διοκλητιανού.
Ο Δημήτριος πιστός χριστιανός!
Ο Διοκλητιανός αυτοκράτωρ, άπιστος!
Ο Δημήτριος δίδασκε Θεό!
Ο Διοκλητιανός πολεμούσε Θεό!

Δύο κόσμοι αντίθετοι!
Δύο κόσμοι διαφορετικοί!

Ο Δημήτριος φυλακίστηκε από τον Διοκλητιανό
γιατί δίδασκε τα λόγια του Ευαγγελίου
και κατηχούσε νέους της εποχής του
μέσα από το στράτευμα κι έξω από αυτό!

Στη Θεσσαλονίκη,
ενώ είχε επιστρέψει ο Διοκλητιανός
από σφαγές χριστιανών στην Ασία,
διεξάγονταν αθλητικοί αγώνες
προς τιμήν του, μέσα στο στάδιο
όπου ακολουθούσε εξόντωση
και σφαγή των χριστιανών της πόλης.
Κοντά του είχε πάντα έναν γιγαντόσωμο παλαιστή
το Λυλαίο, που ξέσκιζε τις σάρκες των ανθρώπων
που τολμούσαν να παλέψουν μαζί του.
Προκαλούσε μέσα στο στάδιο τους χριστιανούς
να παλέψουν μαζί του και τους ξέσκιζε.
Ο Νέστωρ, ένας νέος στρατιώτης
ζήτησε την ευλογία του Δημητρίου
που ήταν Στρατηγός του ν' αντιμετωπίσει το Λυλαίο.

Ο Δημήτριος τον ευλόγησε
και τον σταύρωσε με το σταυρό του.
Ο Νέστωρ, μπήκε στο στάδιο
και προσευχήθηκε δυνατά:
"Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι!"
Πάλεψε με τον Λυλαίο
ως Δαβίδ με τον Γολιάθ
και τον νίκησε...
ένας μικρόσωμος στρατιώτης ήταν!..

Ο κόσμος στο στάδιο θαύμασε
και έγινε μεγάλος θόρυβος
για το όνομα "Θεού του Δημητρίου"
που ήταν ο Ιησούς Χριστός!
Ο Διοκλητιανός θύμωσε πολύ
και με διαταγή του
οι στρατιώτες του οπλισμένοι
οδήγησαν τον Νέστωρα έξω από το στάδιο
και τον δολοφόνησαν.

Έδωσε δε διαταγή στους ίδιους στρατιώτες
να μπουν στη φυλακή οπού ήταν ο Δημήτριος
και να τον κεντίσουν με τις λόγχες τους.
Οι στρατιώτες είδαν τον Στρατηγό τους
και ακολούθησαν τις διαταγές του Διοκλητιανού
κεντίζοντάς τον στα ίδια σημεία
οπού είχαν κεντίσει
οι στρατιώτες στο Γολγοθά
και τον Ιησού Χριστό επάνω στο Σταυρό Του!

Ο Δημήτριος μέσα σε φρικτό μαρτύριο
παρέδωσε την ψυχή του στο Θεό
Η ψυχή του πήγε στην αγκαλιά του Χριστού.
Ο Λούπος,ένας στρατιώτης
πήρε το ματωμένο του δακτυλίδι και το σταυρό του
και με αυτά όσους αργότερα σταύρωνε
γίνονταν καλά.
Ο Λούπος ασπάστηκε τον Χριστό και βαφτίστηκε
Χρισιανός!
Ο Δημήτριος Άγιασε!
Πολλά θαύματα είδε η πόλη της Θεσσαλονίκης!
Πολλά θαύματα και σήμερα συμβαίνουν
από αυτόν τον Στρατηγό Θεραπευτή!
Τα λείψανά του, ευωδιάζουν στη Θεσσαλονίκη
κι αναδύουν ακόμα μύρο,
όμοια ευωδιά με την άγια ψυχή του!

Οι δύο κόσμοι τότε
όπως και σήμερα...
Οι πιστοί και οι άπιστοι!..
Ο ένας του διώκτη, του πολέμιου, του ληστή!
Ο άλλος του πιστού, της αρετής, του ήθους!
Πάλεψαν στο στάδιο και ενώ ο Διοκλητιανός
νόμισε πως τους νίκησε...
Σήμερα, η οικουμένη χαίρεται από την ευλογία
από τα θαύματα οπού συμβαίνουν ακόμα και τώρα
από την ευλογία του Δημητρίου, του Αγίου Στρατηγού
ο οποίος κρατούσε σπαθί, αλλά δεν πολεμούσε
ο οποίος κρατούσε ακόντιο, αλλά δεν κέντιζε
ο οποίος είχε δύναμη Θεού κι αψήφησε το θάνατο
αυτό του σώματος, γιατί γνώριζε το Φως Εκείνου!..

Η ιστορία των ανθρώπων γράφεται καθημερινά
μέσα στην δημιουργία του καθενός.
Μέσα στα έργα και στις πράξεις του καθενός!
{Δεύρο, μάρτυς Χριστού προς ημάς,
σου δεομένους συμπαθούς επισκέψεως}
Γιατί στην πάλη των δύο κόσμων ζούμε όλοι!
Ο αδερφός πολεμάει την αδερφή
και την διώχνει από το πατρικό σπίτι!..
Ο σύζυγος διώχνει τη σύζυγο για μια άλλη
και δεν βοηθάει τα παιδιά του...
Ή γίνεται βίαιος για τα παιδιά του
εις βάρος συνανθρώπων του...
Η βία δεν έχει όρια...
Βία χθες... Βία σήμερα!..
Οι συγγενείς κατηγορούν συγγενείς...
Οι φίλοι ζηλεύουν τους φίλους...
Οι γείτονες καταπατούν τους γείτονες...
Οι αντίθετοι κόσμοι παλεύουν παντού
την ίδια ώρα, στον ίδιο χώρο, τότε και τώρα...

Αλλά ο Χριστός είπε:
" Εγώ Πατήρ, Εγώ Νυμφίος, Εγώ οικία
Εγώ τροφεύς, Εγώ ρίζα, Εγώ θεμέλιο.
Παν όπερ αν θέλεις Εγώ.
Μηδενός εν χρεία καταστείς.
Εγώ δουλεύσω.
Ήλθον γαρ διακονήσαι,
ου διακονηιήναι.
Εγώ και φίλος και ξένος
και κεφαλή και αδερφός
και αδερφή και μήτηρ!
Πάντα εγώ.
Μόνον δικαίως έχε προς εμέ.
Εγώ πένης δια σε και αλήτης δια σε,
επί σταυρού δια σε,
επί τάφου δια σε,
άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί.
Κάτω υπέρ σου πρεσβευτής.
Παραγέγονα παρά του πατρός.
Πάντα μοι συ και αδερφός
και συγκληρονόμος
και φίλος και μέλος.
Τι πλέον θέλεις;"
(γράφει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ο Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης
μέσα από τον τάφο του αναδίδει μύρο
για να κατανοήσουν οι όσοι ακόμα δεν πείθονται
για την θεϊκή ψυχή οπού έχουν
και δεν την αναγνωρίζουν!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ
ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟ,
Σε όσους τιμούν τον Άγιο Δημήτριο
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΕΣ ΕΠΙ ΓΗΣ!

Εύχομαι να φωτίσει η Θεία χάρη του Θεού
τις σκληρές καρδιές
και να σμίξουν οι άνθρωποι με αγάπη!

Καλή κι ευλογημένη ημέρα!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης!
Νότα Κυμοθόη!

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη


Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΑΧΑΛΙΝΩΤΑ ΑΛΟΓΑ"



ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ από τη Νότα Κυμοθόη: Μονοχρωμία σε μουσαμά...για μια φίλη


ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ © Nota Kimothoi
"Αχαλίνωτα άλογα"



Αφιέρωμα στον πατέρα μου

"Δαμάζοντας τ' άλογα τ' αχαλίνωτα
οπού χαίρονταν με τα μεγάλα τους σαγόνια
νιο γρασίδι ως τροφή σε ράχες και λόφους
με ασημένιες νεροσυρμές ανάμεσα σε φτέρες
πλάι σε πηγές οπού επλάγιασα με τον Ήλιο
δίχως άλλο φίλο απ' την Ελλάδα που αγάπησα
την ώρα οπού ως Αμαζόνα βάσταζα από τη χαίτη
τον Ψαρή, αλλά στου Τσέλιου ίππευα τη ράχη
έβλεπα με χαρά όλο το Φως, εκεί, οπού ο γονιός μου...
Ωιμέ...έκλαιγε για δυστυχίες που ήτανε στο μέλλον...
Μια γυναίκα,..οπού τη βρήκαν ταραχές πολλές
από χέρια οπού αγάπησε και τέτοιο πόνο
από άντρες βάρβαρους δεν γύρεψε ποτέ να μάθει...
Μια γυναίκα, ανάμεσα σε ταραχές από αδερφό...
οπού με βια ληστρική την πέταξε από σπίτι πατρικό...
Στης Οίτης τις πλαγιές, εκεί οπού είναι του Ηρακλέους η Πυρά
τα δάκρυά μου ακουμπώ, παλεύοντας με το χρόνο
για να γιατρέψει τις πληγές εκείνων των εχθρών
οπού...Ω Ηρακλή...εσύ γνωρίζεις από διωγμούς της Ήρας
όπως γνωρίζω κι εγώ από ...διωγμούς της μάνας...μοίρας!..


*Το ποίημα είναι από τη συλλογή Ποιημάτων της Νότας Κυμοθόη
αποτελεί copyright της Νότας Κυμοθόη
και τα Πνευματικά Δικαιώματα ανήκουν στην Ποιήτρια.
Νότα Κυμοθόη
Copyright:Νότα Κυμοθόη 2008

© Nότα Κυμοθόη




© Nότα ΚυμοθόηΆδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές 


Κυριακή 19 Απριλίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Από Νότα Κυμοθόη 2009

                                                                 "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ" 2009
                                                photo by Nota Kimothoi/Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi




ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! 
Γράφει η Νότα Κυμοθόη2009


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μηδείς θρηνείτω πενίαν
Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα
Μηδείς φοβείσθω θάνατον!
Έσβεσεν αυτόν υπ' αυτού κατερχόμενος.
Εσκύλευσεν τον άδην ο κατελθών εις τον άδην.
ΕΣΚΎΛΕΥΣΕΝ!
Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού.
ΕΠΙΚΡΑΝΕΝ!
Ο άδης επικράνθη και γαρ κατηργήθη.
ΕΠΙΚΡΑΝΘΗ!
Και γαρ ενεπαίχθη.
ΕΝΕΠΑΙΧΘΗ!
Επικράνθη και γαρ κατηργήθη.
ΕΠΙΚΡΑΝΘΗ!
Επικράνθη και γαρ ενεκρώθη.
ΕΠΙΚΡΑΝΘΗ!
Επικράνθη και γαρ καθηρέθη.
ΕΠΙΚΡΑΝΘΗ!
Επικράνθη και γαρ εδεσμεύθη.
Έλαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν.
ΕΛΑΒΕ!
Έλαβε γην και συνήντησεν ουρανώ.
ΕΛΑΒΕ!
Έλαβεν όπερ έβλεπε και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.
ΕΛΑΒΕ!
Πουσου θάνατε το κέντρον;
Που σου άδη το νίκος;
Ανέστη Χριστός και συ καταβέβλησαι.
ΑΝΕΣΤΗ!
Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.
ΑΝΕΣΤΗ!
Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι!
ΑΝΕΣΤΗ!
Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται!
ΑΝΕΣΤΗ!
Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών
απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η δόξα και το κράτος
εις τους αιώνας των αιώνων.Αμήν!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

© Nότα Κυμοθόη

Τετάρτη 15 Απριλίου 2009

Νότα Κυμοθόη"Αλήθεια Θεού"

Νότα Κυμοθόη"Αλήθεια Θεού"
                                                                             
1. Νότα Κυμοθόη"Ο Νυμφίος" 1995© Νότα Κυμοθόη 
Νότα Κυμοθόη "Αλήθεια Θεού"
Οι Λοκροί, αρχαίος λαός που ίδρυσε αποικίες σε όλη τη γη. Ως Λοκρίς, μέσα από το έργο μου διαδίδω τη γνώση.


"Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου, έδωκαν την μερίδα την επιθυμητήν μου εις έρημον άβατον, ετέθη εις αφανισμόν απωλείας. Ότι τάδε λέγει Κύριος περί πάντων των γειτόνων των πονηρών των απτομένων της κληρονομίας μου, ης εμέρισα τω λαώ μου... Ιδού εγώ, αποσπώ αυτούς από γης αυτών και τον Ιούδα εκβάλω εκ μέσου αυτών.
Και έσται μετά το εκβαλείν με αυτούς επιστρέψω και ελεήσω αυτούς και κατοικιώ αυτούς έκαστον εις την κληρονομίαν αυτού και έκαστον εις την γην αυτού!"


2. Νότα Κυμοθόη"Η Καρδιά Χριστού" 1999© Νότα Κυμοθόη


"Εγώ ειμί το Φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί ου περιπατήσει εν τη σκοτεία αλλ΄ έξει το φως της ζωής"

Ας σταθούμε στην όλη αυτή ενέργεια του Ιησού Χριστού κι ας δούμε όλη την αλήθεια Του με καθαρό νου και καθαρή καρδιά!..Όταν συμβεί αυτό, θα δείτε όλες τις επίγειες εξουσίες μέσα στις θρησκευτικές τους ομάδες, να καταρρέουν ως χάρτινοι πύργοι...

Γιατί η αλήθεια "περί Θεού" είναι μόνον ΜΙΑ και ο Θεός είναι ΕΝΑΣ με όποια πρόσωπα κι αν έχει φανερωθεί!!! Σε παρελθόν, σε παρόν και σε μέλλον η αλήθεια θα είναι πάντα αλήθεια κι όσοι έχουν μάτια πνευματικά ας την δουν κι όσοι τολμούν ας πιστέψουν κι όσοι δεν μπορούν να την κατανοήσουν ας προσπαθήσουν!..

Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του γιατί φανέρωσε την όλη αλήθεια και την Πανίερη Ένωση όλων των Ιερών Δασκάλων φωτισμένων δια του Αγίου Πνεύματος!!!
Νότα Κυμοθόη
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Το 1ο έργο Νότα Κυμοθόη"Ο Νυμφίος" 1995, είναι ζωγραφική σε ξύλο με μικτή τεχνική και το 2ο έργο Νότα Κυμοθόη"Η Καρδιά Χριστού" 1999, είναι ελαιογραφία σε καμβά

Copyright:Νότα Κυμοθόη 2008

Nότα Κυμοθόη "Αλήθεια Θεού"© Nότα Κυμοθόη

Άδεια Creative Commons



Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΧΑΙΡΕ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Η ΛΥΤΡΩΣΗ, Ποίηση Νότα Κυμοθόη 1999


"ΧΑΙΡΕ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Η ΛΥΤΡΩΣΗ" *
© Νότα Κυμοθόη
Ποίηση 
Νότα Κυμοθόη 1999
(αφιέρωμα στην Παρθένο Μαρία)
"...Το Ευαγγέλιο,
κρίνος λευκός του Αιγαίου εξ' ουρανού!
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, στην Παρθένο κόρη
εκόμισε!
Τον συναϊδιο Λόγο του Προανάρχου Πατρός
κι ανεβόησε: Χαίρε!
Χαίρε ανύμφευτε Μήτερ και Απειρόγαμε!
Χαίρε των δακρύων της ζωής η λύτρωση!
προαιώνια Θεά Μητέρα, χαίρε!
Γνώση υπερβαίνουσα τους σοφούς. Χαίρε!
Λαμπρόν της χάριτος γνώρισμα
Δια της γαστρός σου ενεδύθημεν αθανασία
Χαίρε πασών γενεών ευφροσύνη.
Εύοσμο μήλο και αγνείας θησαύρισμα
Πηγή ακένωτος του ζώντος ύδατος
Κατοικητήριο φωτός. Χαίρε κτίσις άφθορη
Αιώνιο Δένδρο που τρέφονται μυημένοι.
Προαιώνια Μητέρα Παναγία Χαίρε!
Ο Καθήμενος εν δόξη φωτός κρατώντας
την ιερή του πένα
στον Αρχάγγελο βοηθό του την έδωσε.
Νομοθέτησε, είπε κι εβόησαν τα σύμπαντα
ΤΗΝ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΜΗΤΕΡΑ
ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΧΥΡΩΜΑ
και πήρε θεία πορφύρα ο Αρχάγγελος
κι έγραψε
τη θεϊκή αιωνία εντολή:
ΕΡΩΣΘΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ
ΟΥ ΕΧΕΙ ΑΙΩΝΙΟΝ ΖΩΗΝ
ΣΤΟΝ ΕΜΨΥΧΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ
ΚΑΙ ΒΟΗΣΑΤΕ: ΕΡΩ
ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΩΜΑΤΑ Τ' ΑΔΙΑΤΙΜΗΤΑ
Ο ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ
ΕΡΑΣΜΙΑ ΑΣ ΚΡΑΤΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΛΙΒΕΡΟ ΚΟΣΜΟ
ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΥΠΕΡΕΧΕΙ
ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Αλληλούια, Αλληλούια ο γλυκασμός που ζωοποιεί
και με ευωδία μυσταγωγικά ευωχεί.
Εις μνήμην αιωνία των Ενδόξων Ελλήνων
που θεμελίωσαν την ανθρωπότητα
και σηκώνουν στον ώμο τους όλη τη σκουριά
ως κι αυτή τη μεγάλη οργή
όσων δεν αντέχουν την ιερή ερημιά των αγαλμάτων!
Αιέν και νυν ερώ και αιέν
το σύμπαν πληρούμενο ανακράζει:
Ερώ!"
*στίχος από το βιβλίο μου Ερώ, απ΄όπου και η εδώ ποίηση, δημοσιευμένη στη σελ. 79-81
© Νότα Κυμοθόη

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη


Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Νότα Κυμοθόη "Νερό πηγή ζωής", Ποίηση

                                                    


   Νότα Κυμοθόη
"Νερό πηγή ζωής"Art Nota Kymothoe© Nότα Κυμοθόη
Ποίηση*1992

Τι να γράψω πάνω στο νερό;
Πάντα κάπου θα ρέει...
Θα χορεύουν τα γράμματά μου...
Θα μοιάζει σα προσπάθεια έρωτα
με έναν άντρα που δε με ποθεί...
Τι να πω στην καρδιά του;
Απλά, σκέφτομαι τη μορφή του
όπως η φτέρη που αναστενάζει
και κλαίει λυπητερά
καθώς λιγοστεύει η πηγή...
Δεν θα το ξεχάσει από τη μνήμη της
όσοι αιώνες κι αν διαβούν θα το θέλει
ακόμα και την ώρα οπού η φωτιά...
καίει και...την αφανίζει...
Είναι ο δρόμος μέσα της
Είναι η ζωή της το νερό
Η στέρησή της θάνατος
και η φωτιά...είναι η θλίψη!..
Ποιός τη σιωπή θα ξεπεράσει
οπού η πέτρα έχει καλύψει;
Κι όταν η ευωδιά έχει χάσει τα ίχνη της
και την έχει σκεπάσει η τέφρα
ή το διψασμένο χώμα χάσκει
με στόματα που δείχνουν γνάθους;
Τότε οπού ο ήλιος μεσούρανα καίει...
Εμείς...ναι εμείς, ξέρουμε το δρόμο
για να βρεθούμε στο χώμα που χάσκει...
Η ερημιά είναι η θλίψη μας
Κι εσύ; Εσύ οπού αδιάφορα σφυρίζεις...
είσαι εσύ οπού ξέρει το μνήμα, οπού ξέρει τι...
Είσαι εσύ αυτός οπού έχει το νου...
Πίστεψέ με είναι πανάρχαια σχέση
κι έχει μια λύπη απέραντη γύρω, τόσο
όπως ο τζίτζικας που τραγουδάει
κι αφήνει στο κατόπι το ένδυμα...
Ίσως, γι' αυτό σκάει τραγουδώντας...
Φτωχή μου φτέρη...ποιός νοιάζεται για σένα;
Εδώ, στον Παρνασσό ξεριζώνουν τα δέντρα!..
Εδώ, στην Οίτη σαν σαγόνια καρχαρία οι πλαγιές...
Εδώ, σε τούτο το ωραίο τοπίο μολύνουν τα ποτάμια...
Εδώ, σε τούτο το τοπίο, δεν αγαπούν τη φύση...
Φτωχή μου φτέρη οπού ξεράθηκες...
Η ορμή του λιγόστεψε...
και μήτε μια δροσοσταλίδα για σένα δεν έφερε
μήτε ο ουρανός συμπόνεσε τη δίψα σου...
Κι όμως το ποτάμι περνούσε κάποτε πλάι σου...
Οι πηγές του...φράχτηκαν τώρ' από...σκουπίδια
Κηφισέ μου, χαράματα, και κλαίνε οι νύμφες
στις άδειες όχθες γύρω...
οι νεράιδες δεν έχουν μήτε μια λεύκα να κρυφτούν
Ω!.. Μούσες, που θρηνήτε την ομορφιά...
αυτήν οπού ανθρώπων χέρια βίαια σφαγιάζουν...
Απόλλωνα, Διόνυσε και πνεύματα του τόπου
Κι όλοι εσείς οι Άγιοι μέσα στα εξωκλήσια
φωτίστε των ανθρώπων τα μυαλά
φωτίστε την καρδιά τους...
Η Γαία όπου ύμνησαν με όλη την ομορφιά της
η Γαία οπού πάτησαν γυρεύει τα δέντρα πίσω...


Σημείωση:
Δημοσιευμένη Ποίηση σε δίφυλλα για απαγγελία στο Τριφύλλιο Μέγαρο, Αθήνα 
Art Nota Kymothoe© Nότα Κυμοθόη
Copyright:Νότα Κυμοθόη 1992

© Nότα Κυμοθόη