Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΙ Ο ΦΟΒΟΣ" Δοκίμιο

 ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟH
"ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΙ Ο ΦΟΒΟΣ"
Δοκίμιο

(Δημοσιευμένο)

Από που ορμώμενοι οι άνθρωποι, απειλούν ο ένας τον άλλον; Από που πηγάζει η άμεση ή έμμεση απειλή;
Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, σκυφτή πάνω από τις σελίδες βιβλίων, μελετώντας και όλο λέω "δεν ξέρω τίποτα", γιατί αυτή η σπουδαία τροφή, που βρίσκεται εκεί μέσα, πάντα προσφέρει και προσφέρει και...εκτός από την απόλαυση του διαβάσματος, είναι όλη αυτή η αφθονία σπουδαίες γνώσεις...Κι είναι αναρίθμητες, που όσες κι αν γευτείς, υπάρχουν κι άλλες κι άλλες που σε έλκουν για να τις κατακτήσεις. Έτσι, επιτρέψτε μου να δηλώσω, "αιώνια μαθήτρια" της γνώσης!
Σε αυτό το σταυροδρόμι της ζωή μου, ταυτόχρονα εργάζομαι και για τον επιούσιο άρτο της ημέρας και για να καλύψω τις υποχρεώσεις μου...
Μια εποχή δύσκολη στην Ελλάδα για όλους, λένε...Μια εποχή απειλής και φόβου...
Ας εξετάσουμε την απειλή κι ας δούμε τι είναι ο φόβος...
Κανείς άνθρωπος λογικός δεν απειλεί κάποιον άλλον. Κανείς ευτυχισμένος άνθρωπος δεν απειλεί κανέναν συνάνθρωπό του. Γιατί ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον με όλα τα χαρίσματα να συναναστρέφεται και να επικοινωνεί με τον συνάνθρωπό του αλλά και με την ομάδα συνανθρώπων του που αποτελεί την ανθρώπινη κοινωνία. Κι εκεί οπού η ζωή κυλάει ήρεμα, η ιστορία καταγράφει επιδρομές ανθρωπίνων κοινωνιών σε άλλες κοινωνίες, συμπλοκές και ταραχές και απειλές και...Αυτό συμβαίνει κι αυτή την εποχή, όπου η μεγάλη μετακίνηση ανθρώπων για αναζήτηση καλύτερης ζωής, έχει δημιουργήσει αναστάτωση στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν μια τέτοια κατάσταση και επειδή έχει ανατραπεί η πριν ισορροπία τους, θορυβούνται, ανησυχούν, εκνευρίζονται κι ο τρόπος συμπεριφοράς τους προς τους γύρω πριν ανθρώπους είναι απότομος αλλά και βίαιος πολλές φορές.
Η απειλή προέρχεται από τη συναισθηματική φόρτιση κι εκδηλώνεται με πράξεις "βίας" είτε λεκτικά είτε με έργα, στην προσπάθειά του να υπερασπίσει το άτομό του ο καθένας αλλά και την οικογένειά του και την περιουσία του, από τους εισβολείς...Αλλά τι συμβαίνει, όταν αυτός που σου επιτίθεται είναι φίλος, είναι συγγενής, είναι γνωστός ομοεθνής σου, μπορεί και συντοπίτης σου και εργοδότης σου και συνάδελφος και δεν κατανοείς τη βία του την λεκτική αλλά και τις πράξεις του;
Η αιτία είναι ο φόβος! Ένα συναίσθημα που δημιουργεί ανασφάλεια, γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος εύκολα να φιλτράρει τα συναισθήματά του κι αυτό που αισθάνεται, που πολλές φορές μπλέκεται με αγωνία πως κάτι θα χάσει, μπλέκεται από υπέρμετρο ατομισμό μαζί και οικονομικό συμφέρον, που νομίζει πως κάτι θα χάσει. Η έννοια της οικονομίας και των όσων από αυτή ωφελείται ο άνθρωπος δεν είναι σε όλων το νου με τον ίδιο τρόπο τοποθετημένη. Αν ο άνθρωπος δεν κατορθώσει να αισθανθεί ασφαλής ακόμα και μέσα σε δύσκολες εποχές, αυτά τα συναισθήματα που απορρέουν από το φόβο της επιβίωσης πολλαπλασιάζονται καθημερινά, δημιουργώντας βία.
Εκείνος που με λεκτική βία απευθύνεται σ΄έναν άνθρωπο, να περιμένει να εισπράξει την ίδια ή πολλαπλάσια από αυτόν βίαιη λεκτική επικοινωνία σαν άμυνα κι όχι η επικοινωνία μαζί του να είναι ήρεμη. Αλλά μπορεί το άλλο μέρος να μη δώσει σημασία και να την προσπεράσει...Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σήμερα γύρω μας, που έχουν μια παραβατική συμπεριφορά μη ανιχνεύσιμη. Κι αυτή η παραβατική συμπεριφορά εκδηλώνεται με πράξεις τους που ενώ βλάπτουν τον συνάνθρωπο, δεν κατανοούν οι ίδιοι, πως τον βλάπτουν.
Μιλάμε για τις καθημερινές εμπλοκές μεταξύ ατόμων στην ίδια οικογένεια, στην ίδια γειτονιά, στο χώρο της εργασίας, στο ίδιο χωριό, στην ίδια πόλη ή ίδια χώρα. Πολλές φορές οι άνθρωποι όταν συναντήσουν κάποιον που φοβούνται, του επιτιθονται ποικιλοτρόπως...Αυτό το βλέπουμε ακόμα και στο χώρο της εργασίας, όπου δημιουργούνται "αντιζηλίες" μεταξύ των εργαζομένων, ίντριγκες, ρουφιανιές, συκοφαντίες, καταλαλιές με στόχο να δυσφημιστεί κάποιος που "δεν γουστάρουν", γιατί τους μπήκε στο μάτι η ύπαρξή του. Αυτά όλα συμβαίνουν, από τα κακά συναισθήματα κι από την κακία και χαμηλή εκτίμηση που έχει κάποιος για τον εαυτό του. Κανείς λογικός άνθρωπος και ισορροπημένος, δεν κατηγορεί κανέναν συνάνθρωπό του και δεν του δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Ο λογικός άνθρωπος και ο καλός άνθρωπος, βοηθά έναν συνάνθρωπό του, όταν βλέπει πως αντιμετωπίζει κάποιο δύσκολο πρόβλημα...Αλλά αυτές οι συμπεριφορές βρίσκονται μόνον σε κοινωνίες ανεπτυγμένες και πολιτισμένες!.. Σε κοινωνίες απολίτιστες κι αντικοινωνικές συναντάμε το κουτσομπολιό, την κάθε είδους συκοφαντική δυσφήμιση, τις πράξεις βίας και καταστροφής με σκοπό να στενοχωρηθεί το άτομο στο οποίο έχουν βάλει στόχο. Η απειλή και η κακή πράξη προς συνάνθρωπο, αποτελεί ένα είδος ηδονής, που έχει κι αυτό συμπλέγματα και αποτελούν μέρος για μελέτη των κοινωνιολόγων και ψυχολόγων. Διότι ο άνθρωπος από τη φύση του, είναι κοινωνικό ον και προικισμένος να ζει αρμονικά κι όχι απειλούμενος ή απειλών.
Η απειλή μοιάζει σαν εντολή κάποιου προς κάποιον άλλον με σκοπό να τον απομακρύνει από κάπου για να ωφεληθεί ο ίδιος...
Αν λοιπόν κάποιος φοβάται θα λάβει την απειλή υπόψη του και θα φύγει...Αλλά ο άνθρωπος έχει λογική και μπορεί να επεξεργαστεί την κάθε απειλή. Δεν είναι σκύλος μήτε γάτα, αλλά μήτε κάποιο άλλο ζώο. Η λογική, διακρίνει τον άνθρωπο και τον ξεχωρίζει...ιδιαίτερα όταν είναι καθαρός με τη συνείδησή του, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί!..
Αυτή η συμπεριφορά μεταφέρεται σε κάθε εκδήλωση ζωής για όλες τις σχέσεις!
Ο φόβος δημιουργεί προβλήματα καθώς και οι απειλές και σε αυτές έμμεσα στηρίζονται η πολιτική και η θρησκευτική εξουσία. Οι μεν της πολιτικής εξουσίας καταστέλλουν την απειλή με δυνάμεις στρατού κι αστυνομίας οι δε της θρησκευτικής εξουσίας μοιράζουν ελπίδες προερχόμενες από το Θεό. Και οι δυο αυτές εξουσίες είναι ενωμένες από τότε που δημιουργήθηκε η πρώτη ανθρώπινη κοινωνία. Μέσα λοιπόν στις ανθρώπινες πεποιθήσεις υπάρχουν και οι δυο εξουσίες, οι οποίες αφ΄ενός δημιουργούν καταστολή της βίας κι απειλής, αφ΄ετέρου χρησιμοποιούνται για νέα βία κι απειλή έμμεσα!..
Κανείς λογικός άνθρωπος, δεν έχει να φοβηθεί την απειλή κανενός, αν έχει ήσυχη τη συνείδησή του, για τις πράξεις του. 
Ας δημιουργήσουμε σχέσεις καλές με τους συνανθρώπους μας που στηρίζονται στην αμοιβαία κατανόηση, πως κι ο άλλος έχει δικαίωμα ύπαρξης κι ας μη τρομοκρατεί κανένας ισχυρός κανέναν αδύναμο, επιβάλλοντάς του τρόπους απάνθρωπης συμπεριφοράς είτε λεκτική είτε σωματική. Κι ας φροντίσει ο καθένας να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τα οποία απορρέουν από τις ανάγκες του, τις οποίες δεν έχει κανένα δικαίωμα μήτε να καταπατά αλλά μήτε να εκμεταλλεύεται... Γιατί οι αντιδράσεις είναι απρόβλεπτες όταν ο άλλος απειλείται έμμεσα ή άμεσα είτε σε χώρους κατοικίας, είτε σε χώρους εργασίας , είτε σε χώρους οικογενειακούς είτε σε φιλικό περιβάλλον...
Οι σχέσεις στηρίζονται σε μια κατανόηση κι εμπιστοσύνη μεταξύ των συνανθρώπων, κι αν αυτές εξαφανιστούν από φόβο, τότε δεν υπάρχει ανθρώπινη συνύπαρξη, αλλά μια κοινωνία θηρίων...
Εύχομαι σε κάθε έναν να κατανοήσει τον εαυτό του κι ύστερα να κατανοήσει και τον συνάνθρωπό του, όποιος κι αν είναι αυτός!..Και να κατανοήσει πως ο καθένας έχει δικαίωμα να αποφασίζει τι τον ωφελεί και τι τον βλάπτει και κανένας δεν μπορεί να του επιβάλλει τρόπους ζωής και τρόπους σχέσεων με άλλους! Ο λογικός άνθρωπος αποφασίζει με ποιους συναναστρέφεται και με ποιους συνεργάζεται!
Καλημέρα!!!
Με φως και αγάπη
Νότα Κυμοθόη
Copyright:Νότα Κυμοθόη 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΙ Ο ΦΟΒΟΣ" Δοκίμιο© Νότα Κυμοθόη


Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΓΑΖΙΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΚΙ ΑΓΝΗ"

                                                      φωτογραφία Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΓΑΖΙΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ ΚΙ ΑΓΝΗ
Ένα πανέμορφο δέντρο με λαμπερά κίτρινα λουλούδια που έχουν ένα πολύ λεπτό και ιδιαίτερο άρωμα...Είναι ολοστρόγγυλα, όπως ο ήλιος κι αχτιδωτά σχηματίζοντας μια μικρή φουντίτσα, που σαν ακουμπήσεις πάνω της, σε συνοδεύει η γύρη τους, ιδιαίτερα αν φοράς μαύρα και σκούρα ρούχα...
Έχω φυτέψει μερικές Γαζίες σ΄έναν μικρό ελαιώνα και μια σε γωνιά του φράχτη, εκεί όπου ανατέλλει ο ήλιος, κατευθείαν σημαδεύοντας το μέρος όπου είναι ο αρχαιότατος ναός στο βάθος του ορίζοντα της Κραναίας Αθηνάς!
Μνήμη ωραία, παππούδων, γιαγιάδων και προγόνων μου σ΄έναν τόπο Λοκρών!..

Οι σημερινοί κάτοικοι είναι στον δικό τους κόσμο και δεν κατανοούν...αλλά πέρα από το στομάχι τους και το κρεβατάκι τους και την περιέργειά τους...δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα οι περισσότεροι, δυστυχώς!..
Έτσι λοιπόν, δίχως να ερωτηθώ, ένας γείτονας του ελαιώνα μου, με θράσος έκοψε το ένα της κλαδί, γιατί λέει του ίσκιωνε την ελιά του...
Το θέμα δεν είναι απλό, διότι έκοψε ένα δέντρο που ήταν στο δικό μου κτήμα, δίχως να με ενημερώσει αφ΄ ενός και δίχως να μου πει τίποτα...κι αφ΄ετέρου το πέταξε καταγής μέσα στο κτήμα μου γεμίζοντας τον τόπο με το άψυχο σώμα του μισού σχεδόν δέντρου...
Η βία και ο τρόπος συμπεριφοράς των ανθρώπων, σηματοδοτούν του καθενός τον χαρακτήρα...
Η κλοπή και η παραβίαση χώρου είναι πράξη που διώκεται ποινικά αλλά και η καταστροφή και η κοπή δέντρου δίχως άδεια, πάλι διώκεται ποινικά...
Οι άνθρωποι, γυρεύουν τρόπους να παρεξηγηθούν και φυσικά έχουν και μια αυθάδεια να νομίζουν πως έχουν δίκιο...
Τους αφήνω λοιπόν στα μπάζα του μυαλού τους, στο τσιμεντένιο τους επίπεδο και τους λυπάμαι για τις πράξεις τους...

Η Γαζία, η ηλιόλουστη κι αγνή, μισό δέντρο κι άνθισε πάλι η καημένη και απλώνει το άρωμά της ολόγυρα, ακόμα και γι΄αυτούς, που είναι μ΄ένα πριόνι στο χέρι απειλώντας την ύπαρξή της...
Κι όμως το άρωμά της είναι μια ωραία μνήμη για κάτι οπού υπάρχει εκεί και πάντα θα υπάρχει, είτε αρέσει στους γείτονές μου είτε όχι...

© Νότα Κυμοθόη