Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

"ΕΛΑΤΕΙΑ" ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                           (εικόνα: φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη)Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi/Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

ΕΛΑΤΕΙΑ/Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
ΠΟΙΗΣΗ
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
(αφιέρωμα)


Μονάχα το φως με κρατούσε
σώμα ουράνιο γεμάτο θάρρος
ελαιώνες, αμπέλια κι ο Παρνασσός
πρόσωπα βαμμένα στον ορίζοντα
ευωδίασαν χώμα γης κι ανθούς
με ζωγραφιές σε στήθια τους ανέμους
βουνίσιο έμβλημα στα δάχτυλα
που έσφιξαν οδύνες σε ψυχές
δαγκωματιές φιλιών σε χείλια
νυχιές ερωτικές στο δέρμα
πνοές βουερές και πόθων επάνω
σε σχήματα ταπεινών μειδιαμάτων
σ' εκείνα τα χέρια με τιμή στο χρόνο
οι μικροί θεοί σε σγουρόμαλλη κόμη...
της Ελάτειας καρδιές... αγαπημένες...


Δεν έπαιζα τους ανθρώπους με τις λέξεις 
όταν βρήκα τον Αρχάγγελο της ρομφαίας
φρουρό στην καρδιά μου που ανέμιζε μόνη
γυμνή από αργύρια κι αγαπημένους συγγενείς 
έρημη από αγάπη συγγενών εξ αίματος
και συγγενής αγαπημένη φίλων συγχωριανών
όταν στον πόνο του θανάτου
το σώμα ως πλεούμενο σκάφος
καταμεσής Αυγούστου μεσοπέλαγα
ορατό σε πράξεις και λόγια έφευγε...
Εκεί, οπού λευκές φορεσιές σα λυγαριές
ξέγνεθαν τις φωνές στ' αφτιά
που έφταναν από κυμάτων ως...θόηηηηη
κι ένιωθα όλη τη μοναξιά όλων των καιρών
ως ομορφιά μοναδική του Παραδείσου
με όλο της το τίμημα...


Μόνο το φως με κρατούσε εκεί
Μόνο το φως θα με φέρει πάλι εκεί
στην ομορφιά των φίλων συγγενών
της Ελάτειας...


Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ:ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ
ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ*
(στην μνήμη της μητέρας μου)

   "Και ότι προέρχεται από την ύλη κάτω από αυτόν...ο πατέρας όλα τα σωματοποίησε, τους έδωσε όγκο και τα έκανε σφαιροειδή. Και κάνοντας αυτό έγινε και η ύλη αθάνατη, έχοντας αιώνια την υλική της υπόσταση. Και πέρα απ΄αυτό, ο πατέρας σκόρπισε τις ιδέες-μορφές πάνω στη σφαίρα και τις έκλεισε μέσα σ΄αυτήν σαν σε σπήλαιο, θέλοντας να κοσμήσει με κάθε ποιότητα το έργο της δικής του δημιουργίας. Κάθε σώμα το περιέβαλλε με την αθανασία έτσι που να μην μπορεί η ύλη να αποσπαστεί και να διαλυθεί στην αταξία της...γιατί όταν η ύλη ήταν ασώματη, ήταν άτακτη. Και τώρα διατηρεί στα άλλα μικρότερα είδη την αύξηση και τη μείωση, γεγονός που οι άνθρωποι αποκαλούν θάνατο. Αυτή η αταξία παρατηρείται στα επίγεια ζώα. Τα ουράνια σώματα έχουν μια τάξη, αυτήν που τους έδωσε ο πατέρας από την αρχή. Και τηρείται αυτή αδιάλυτη με την επιστροφή τους στις ίδιες τους θέσεις. όσο για την επιστροφή των γήινων σωμάτων στις προηγούμενες θέσεις τους είναι η διάλυση και η διάλυση αυτή αποκαθιστά τα αδιάλυτα σώματα, δηλαδή τα αθάνατα. Έτσι η στέρηση της αίσθησης δεν είναι απώλεια των σωμάτων. Ο άνθρωπος που έγινε κατ΄εικόνα του κόσμου σύμφωνα με τη θέληση του πατέρα, έχει νου, πέρα από τα άλλα επίγεια ζώα, όχι μόνο έχει συμπάθεια στον κόσμο, αλλά νόηση του κόσμου. Έτσι αισθάνεται σαν σώμα κι από την άλλη κατανοεί το ασώματο και το νου, το αγαθό δηλαδή αλλά και το ζώο. Σκέψου λοιπόν "τι είναι θεός, τι είναι κόσμος, τι είναι αθάνατο ζώο, τι διαλυτό ζώο και κατάλαβε ότι ο κόσμος δημιουργεί το διαλυτόν και νόησον ότι ο μεν κόσμος υπό του θεού και εν τω θεώ, ο δε άνθρωπος υπό του κόσμου και εν τω κόσμω, εν αρχή δε και περιοχή και σύστασις πάντων ο θεός"!...

Αυτά γράφει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος πολύ πριν τη γέννηση κι έλευση του Εμμανουήλ επονομαζομένου Ιησού Χριστού εκ των Ελλήνων που ζούσαν στην εποχή του στις περιοχές όπου γεννήθηκε κι έζησε κι έγινε ο Θεός, στον οποίο πίστευσαν και πιστεύουν οι όσοι γνωρίζουν τη διδασκαλία του.

    Εδώ έχουμε ένα σοβαρό θέμα, κι αυτό είναι το μεγάλο ψέμα, που επί σειρά χιλιάδων ετών, δηλαδή 2012 μας έχουν εύσχημα κι όμορφα κρύψει. Διότι, ενώ τα ιερά Μυστήρια στην αρχαία Αίγυπτο και συγκεκριμένα στους Ναούς του Ήλιου Θεού τελούνταν από Έλληνες Ιερείς Μύστες και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, Τρισμέγιστος όχι απλά Μέγας (όπως ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος ας πούμε), αλλά Τρισμέγιστος ήταν Έλλην Μύστης Τρισμέγιστος Αρχιερεύς, κάπου του έκλεψαν τα ιερά του κείμενα κι έφτιαξαν άλλα, που μας τα σέρβιραν διαφορετικά...
Ο Ιησούς Χριστός δεν ήρθε να δώσει κανένα νέο φως στους Έλληνες, αλλά να φωτίσει όλα εκείνα τα σκοτεινά μυαλά της εποχής του, που δεν κατανοούσαν και δεν δέχονταν το Φως των Ελλήνων Μυστών!..

    Λοιπόν, μελετήστε τα ιερά κείμενα του Ερμή του Τρισμέγιστου και στην Αγία Γραφή τους Ευαγγελιστές, για να δείτε τι ακριβώς λέει ο Ιησούς Χριστός στους ανθρώπους εκεί όπου περπατούσε και μελετήστε και όλα τα αρχαία κείμενα του Πλάτωνα κι Αριστοτέλη. Βγάλτε συμπεράσματα κι αφήστε τους φόβους, μέσα στους οποίους, σας έχουν περιπλέξει οι όσοι "θέλουν" να είναι ανίεροι "ιερείς" σε Μυστήρια που έχουν κλέψει κι έχουν κάνει δικά τους, ενώ δεν είναι άξιοι να τελούν, επειδή δεν σέβονται τους ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥΣ ΜΥΣΤΕΣ.
Ο Θεός είναι Φως κι είναι Ιερό Φως Ελλήνων αρχαίων Θεών και Φως Γνώσεως Ιερό, οπού με τη Μύησή Του φτάνει ο Ιερός Μύστης στην ένωση μαζί του και γίνεται Φως. Αυτό ο Ιησούς Χριστός φανέρωσε κι έδωσε πάλι στην ανθρωπότητα, γιατί το είχαν μπερδέψει στην εποχή του με πολλές τελετές και κάποιοι το είχαν ξεχάσει...
    Ας τιμήσουμε την ανάσταση, την Ανάληψη και την Μεταμόρφωση αλλά και την Πεντηκοστή κι ας σκεφτούμε πως οι άνθρωποι έχουν ευλογία να είναι χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι...
   Ας τιμήσουμε τα ιερά Μυστήρια απ΄αρχής έως σήμερα κι ας σκεφτούμε πως τίποτα Ιερό δεν έχει χαθεί...
    Καλό κι ευλογημένο το κάθε τι και ας τιμήσουμε ο καθένας τον εαυτό του αλλά και τον κάθε άνθρωπο, γιατί είμαστε μικροί θεοί κι είμαστε αθάνατοι...
  *Η Νότα Κυμοθόη είναι Λογοτέχνης και Εικαστικός

"Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΝΟΗΣΗ":ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


                                      
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΝΟΗΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


Αν ο "λόγος" οπού χρησιμοποιούμε οι Λογοτέχνες δεν έχει αίσθηση, τότε τι είδους λόγος είναι; Οι άνθρωποι δεν έχουν όλοι την ίδια αντίληψη να κατανοήσουν αυτήν την αίσθηση που βρίσκεται μέσα στα λογοτεχνικά κείμενα. Κι όταν λέω για αίσθηση του λόγου, μιλάω για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ένα λογοτεχνικό κείμενο. Διότι έχουμε την ύλη και την ουσία του πνεύματος οπού διαχέεται μέσα στο κείμενο κι είναι αυτή η ουσία, το πνεύμα του συγγραφέα Λογοτέχνη. Συγγραφείς ή γραφιάδες είναι πολλοί κι αυτό που απλώνουν σε χαρτί ή σε ηλεκτρονική σελίδα είναι "ύλη" κ έχει να κάνει με υλική αίσθηση. Αλλά εκείνο οπού πρέπει να ενώσει αυτή την "ύλη" είναι η πραγματική ουσία της γραφής του Λογοτέχνη συγγραφέα που καλό είναι αλλά και άριστο να ενωθεί με την ύλη του. Δηλαδή το αρμοστό σ΄ ένα κείμενο είναι η ένωση ύλης και πνεύματος ώστε να δημιουργηθεί μια ουσιώδης ένωση, ο λόγος του, που δεν δημιουργείται δίχως νόηση αλλά και η νόησή του δεν κατανοείται δίχως λόγο. Οι αισθήσεις υπάρχουν και μπλέκονται με τη ροή του λόγου κι είναι σε μια αέναη συμφωνία, ώστε μέσω της έκφρασης να δίδονται στους ανθρώπους.
Στο μέρος του έργου μου, που εικονίζεται πιο πάνω, υπάρχει μια έκφραση νόησης κι αίσθησης μαζί, που απέδωσα με το χρωστήρα, επάνω στο μουσαμά. Η ζωγραφική είναι είδος τέχνης έκφρασης λόγου. Γράφω καθώς ζωγραφίζω, δίχως να μιλάω, αλλά μιλάει το έργο μου στον κάθε θεατή...
Ο νους που συλλαμβάνει όλα τα νοήματα, είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά, είτε μεγάλα είτε μικρά, μπορεί να ξεκαθαρίσει ποια οδηγούν στην αρετή, τη σωφροσύνη κι ευσέβεια και φυσικά κατανοεί τι σημαίνει γνώση αγαθών. Οι σκέψεις δίδονται από θείες ενέργειες σε λογοτέχνες κι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να συμβαδίζουν με πολλούς, αλλά μήτε οι πολλοί τους συμπαθούν, γιατί δεν μπορούν να τους κατανοήσουν. Οι πολλοί τους μισούν και τους κακολογούν, γιατί παρασύρονται από την αίσθηση της κακίας, που κατοικεί χαμηλά μαζί με όσους κι όσες δεν κατανοούν την αίσθηση και δεν κατανοούν την νόηση του θείου λόγου. Αλλά για να μη μπερδευτεί ο αναγνώστης, όταν μιλάω για θείο λόγο, δεν εννοώ θρησκευτικό λόγο. αλλά μιλάω για το λόγο εκείνο που απορρέει από το φως των αρετών κι ο χώρος του έχει μια αίσθηση κι αντίληψη καλού κι αγαθού οπού γαληνεύει την ύπαρξη. Τι είναι όμως η ύπαρξη; Την έχουν κατανοήσει οι άνθρωποι επάνω στη γη; Έχουν επίγνωση τι είναι, γιατί είναι και τι έχουν έρθει να κάνουν επάνω στη γη; Οι άνθρωποι κατοικούν επάνω στη γη κι επάνω στη γη κατοικεί μαζί η χαρά και ο πίκρα, η αγάπη και το μίσος, η κακία και η καλοσύνη, που αποτελούν ενέργειες ανθρώπων.
Για έναν άνθρωπο που έχει κατανοήσει τον εαυτό του δεν υπάρχει χώρος για κακία, μήτε για μίσος, μήτε για πίκρα, μήτε για συκοφαντία και κακολογία για τον άλλον άνθρωπο που ίσως είναι πλάι του ή είναι συντοπίτης του ή απλά συγχωριανός ή συμπολίτης του ή συμπατριώτης του. Κι έρχομαι στην περίπτωση του συν+ που όταν υπάρχει σε μια λέξη ελληνική φανερώνει πλήθος, ένα σύνολο ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί στην κοινωνία μέσα στην οποία συν+υπάρχουν, έχουν συν+ειδητοποιήσει τις υποχρεώσεις αλλά και τα δικαιώματά τους γι΄ αυτήν την συμβίωση(συν+βιος)...
Ο Λογοτέχνης λοιπόν, δημιουργώντας λόγο για την αίσθηση της συμβίωσης και της ωραίας συμβίωσης ή της άσχημης συμβίωσης, δημιουργεί αισθήσεις ώστε να κατανοήσει ο νους τα ουσιώδη της υλικής αυτής συνύπαρξης των ανθρώπων...
Αν λοιπόν υπάρχει μια αναφορά στο Φως οπού νοητικά ενώνει τους ανθρώπους κι αυτό το Φως προέρχεται από το Θεό γιατί είναι αγαθό, τότε θα κατανοήσουν οι άνθρωποι πως όλα τα έχουν μέσα στη δική του φώτιση κι ενέργεια που απ΄αυτόν προέρχεται. Πως είναι δυνατόν να μην κατανοούν οι άνθρωποι αυτό το Φως που δημιούργησε και δημιουργεί τα πάντα, αλλά χρησιμοποιούν την κακία που έχει κατακαθίσει επάνω στα κατώτερα στρώματα της γης και ρυπαίνουν τις αισθήσεις τους;
Η νόηση αυτής της ανώτερης αίσθησης οπού τα πάντα δημιουργεί αλλά και τα πάντα διαλύει, αποτελεί "βούληση" δηλαδή θέληση του Θεού...
Ας κατανοήσει ο καθένας που χάνει τη φαιά του ουσία, δημιουργώντας κακία για τον άλλον, τι είναι Θεός κι ύστερα ας κατανοήσει τις πράξεις του...
(συνεχίζεται)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .