<<Σκεπτόμενοι ή απερίσκεπτοι είναι οι άνθρωποι;>>Νότα Κυμοθόη Δοκίμιο
"Χρυσή μου φαντασία αν υπάρχει κάτι που αγαπώ σε σένα είναι ότι δε συγχωρείς ποτέ "γράφει ο A. Breton. Περπατώ αυτή την Άνοιξη σε τόπους με ανθισμένες μαργαρίτες, ανεμώνες και λάψανα, εκεί οπού οι αμυγδαλιές γιορτάζουν τον έρωτα των ανθών τους και δεν είναι ν΄ αγγίξεις αυτές τις διαχρονικές αξίες, που ικανοποιούν αισθητικά την ομορφιά στη φύση. Αναρωτιέμαι, καθώς αντικρίζω ψηλά βουνά, γιατί είμαστε μέσα στην καθημερινή μας ζωή αναγκασμένοι να διανύουμε πορεία με απερίσκεπτους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν απωλέσει τρόπους ανθρωπιάς και μας υποχρεώνουν να βαδίζουμε σε σκοινιά ακροβάτη, μέσα σε εμφιαλωμένη φύση. Και καθώς κοιτάζω τις εγκυκλοπαίδειες στα ράφια των βιβλιοθηκών κι εκείνα τα βιβλία οπού αμέτρητες ώρες μόρφωσαν δισεκατομμύρια ανθρώπων, αναρωτιέμαι ακόμα περισσότερο: "Που χάθηκε τόση σοφία μέσα στη γνώση;"... Ποιος δεν αφήνει τους ανθρώπους να είναι σκεπτόμενοι, ώστε μέσα στις κοινότητές τους να δημιουργήσουν εκείνες τις μορφές ή τη μορφή, οπού θα τους οδηγήσουν με κοινό αίσθημα αρίστων σε ένα πολίτευμα, που να εξυπηρετεί ανθρώπους κι όχι παραλόγους; Ο πολιτισμός δημιουργεί διάλογο και λύνει προβλήματα. Κανένας πολιτισμός δεν οδηγεί σε οικονομική κρίση, μήτε σε κοινωνίες δύστυχες... Ναι είναι δύσκολο να συνεννοηθούμε σήμερα με τους ανθρώπους, γιατί είναι οι περισσότεροι μονόχνοτοι... Υπάρχει και το "εγώ", που έχει θρέψει με λάθος συμπεριφορές τις ανθρώπινες κοινωνίες, καθώς και η έλλειψη παιδείας... Κανείς δε σκέφτηκε πως υπάρχουν νόμοι και η ζωή είναι τέχνη οπού κι αυτή έχει νόμους, δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας, μήτε ισορροπία στο Σύμπαν ολόκληρο. Αλλά, ποιος πολιτικός έχει την αντίληψη να κυβερνήσει ως να δημιουργεί ένα έργο τέχνης με τις υπηρεσίες που προσφέρει, ώστε οι πολίτες να είναι ευτυχισμένοι; Το μέλλον του κόσμου είναι τόσο διάφανο πλέον, που ξενικά από εκείνο του ιδιώτη, όπου κι αν κατοικεί και θα είναι αληθινός αυτός, οπού μπορεί να βαδίσει μαζί με το συνάνθρωπο απλά κι ειρηνικά, σα να βαδίζει με τον ίδιο του τον εαυτό...
[Μέρος από τις σελίδες (145-146-147-148-149-150) στο άνω Δοκίμιο, από το βιβλίο μου "Το Λ των λέξεων και του Λόγου" Δοκίμια, εκδόσεις ΟΙ ΑΙΝΙΑΝΕΣ 2017.
(Δημοσιεύτηκε 1η φορά το άνω Δοκίμιο ολόκληρο, στις 30/4/2013 στην εφημερίδα Αδέσμευτος Πάφου, Κύπρος, στην στήλη μου: Νότα Κυμοθόη Το Λ των λέξεων και του Λόγου, κι αργότερα στο βιβλίο μου)
Ευχαριστώ τη λογοτεχνική εφημερίδα ΝΟΥΜΑΣ του Γιάννη Νικολόπουλου, για τη δημοσίευση ενός μέρους από το Δοκίμιό μου αυτό, στο τεύχος 183 ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2023, σελ. 19, που έλαβα πριν λίγες ημέρες. (Όμως στη δημοσίευση αυτή έχει ένα τυπογραφικό λάθος επαναλαμβανόμενης γραφής, δίχως νόημα- που δεν συνάδει με τη δημοσιευμένη αρχική μορφή του Δοκιμίου μου στο εν λόγω βιβλίο μου). Ανθρώπινα λάθη, δεν πειράζει].
Ευγνωμονώ το ΝΟΥΜΑ για την δημοσίευση μέρους του Δοκιμίου μου με την προ ετών φωτογραφία μου και τον συγχαίρω, για τη θαυμαστή λογοτεχνική του εργασία στην εφημερίδα του αυτή. Ασκεί παιδεία η εφημερίδα του κι αξίζει να γίνετε συνδρομητές, γιατί σε κάθε έκδοση έχει μέσα στις πλούσιες σελίδες του πολλά λογοτεχνικά διαμάντια. Γιάννη Νικολόπουλε μαζί με όλους όσους εργάστηκαν γι΄ αυτό το τεύχος της θαυμάσιας εφημερίδας σου, σας ευχαριστώ θερμά.
copyright:Nota Kimothoi
Νότα Κυμοθόη "Το Λ των λέξεων και του Λόγου" Δοκίμια© Νότα Κυμοθόη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου