Λεωνίδας Μακρυγιάννης, ο πρωταθλητής του ακοντισμού εξ΄ Ελατείας Λοκρίδος, από τη Φθιώτιδα. Ένα παιδί θαύμα, ένας συγγενής μου αγαπημένος, που έφυγε από αυτήν την επίγεια ζωή, παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (14/8/2019). Ελάχιστοι γνώριζαν πως ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης, υπήρξε ένας σπάνιος άνθρωπος, ένας ταλαντούχος αθλητής. Μικρό παιδί κι είχε πρότυπό του τον Μνησίβουλο, τον αρχαίο εκείνον Ολυμπιονίκη, με καταγωγή από την αρχαία Ελάτεια, των αρχαίων Λοκρών. Για ακόντιο είχε ένα σίδερο, το οποίο κουβαλούσε από μικρό παιδί, δρασκελούσε τη μάντρα του Δημοτικού σχολείου Ελάτειας και στο μεγάλο προάβλειο έριχνε ακόντιο. Εμείς τα πιτσιρίκια, τον θαυμάζαμε. Αργότερα οι προπονήσεις γίνονταν στο γήπεδο. Έτσι κατάφερε το 1970, στη Λαμία, όπου μετείχε σε αγώνες κλασσικού αθλητισμού, να έχει μια βολή στο ακόντιο τόσο πολύ μεγάλη, που εξέπληξε τους πάντες. Το ακόντιο που έριξε ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης στο γήπεδο της Λαμίας καρφώθηκε στα απέναντι ξύλινα γκολπόστ. Πρωταθλητής και κυρίαρχος του ακοντισμού, έκανε τους Έλληνες υπερήφανους, γιατί αγωνίστηκε τίμια με την εθνική ομάδα, στην οποία ήταν μέλος για πολλά χρόνια.
Οι πρωταθλητές είχαν την τιμή να εισάγονται στην Γυμναστική Ακαδημία δίχως εισαγωγικές εξετάσεις και να προσλαμβάνονταν στην ελληνική αστυνομία, δίχως εξετάσεις. Ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης ως πρωταθλητής ακοντισμού, με την εθνική Ελλάδος, τίμησε την Ελλάδα με τη φανέλα του αθλητή κι αφού τέλειωσε την Γυμναστική Ακαδημία προσελήφθη στο σώμα της ελληνικής αστυνομίας κι υπηρέτησε ως σωματοφύλακας κι ακόλουθος του Κάρολου Παπούλια.
Υπήρξε ο άνθρωπος, που ήταν πάντα κοντά στον Κάρολο Παπούλια, από την εποχή που ήταν Υπουργός εξωτερικών κι αργότερα Πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας.
Ο Λεωνίδας Μακρυγιάννης, υπήρξε ένας τίμιος άνθρωπος, λάτρης της αρχαίας Ελλάδας και με βαθιά αγάπη για τον τόπο καταγωγής του, την Ελάτεια Λοκρίδος, όπως έλεγε.
Έφυγε νωρίς, δίχως να χαρεί πολύ τον τόπο του, την Ελάτεια, που αγαπούσε πολύ, στην οποία είχε επανέλθει τον τελευταίο καιρό, όπου ζούσε με την ηλικιωμένη μητέρα του.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα οπού σκέπασε αυτόν τον σπουδαίο άντρα, τον οποίο θα θυμάται πάντα ο ελληνικός στίβος και η εθνική ομάδα Ελλάδος και όλοι όσοι τον γνώρισαν. Θα τον θυμάται κι ο κόσμος από την Ελάτεια Λοκρίδος, γιατί τίμησε με την ευγενή του άμυλα τον αθλητισμό, αλλά και το γήπεδο εκείνο, στο οποίο αγωνιζόταν, δίχως τα κατάλληλα μέσα, παρά μόνον με τη δική του θέληση και το δικό του όραμα να γίνει πρωταθλητής στο ακόντιο. Και τα κατάφερε από μόνος του!!!Αιωνία η μνήμη του!!!Αθάνατος!!!
Πνευματικά δικαιώματα © 2019 Νότα Κυμοθόη
Πνευματικά δικαιώματα © 2019 Νότα Κυμοθόη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου