Νότα Κυμοθόη "Το ελληνικό καρναβάλι και η κρυφή του αλήθεια"

Νότα Κυμοθόη 

"Το ελληνικό καρναβάλι και η κρυφή του αλήθεια"

Γιορτές της Άνοιξης

ή ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ή Αποκριές

απ΄άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα

αλλά και σε άλλες χώρες...

Ο ζουρνάς και το νταούλι
έχουν την πρωτιά
κι ακολουθεί και το κλαρίνο.
Αλλά ο ζουρνάς και το νταούλι

ήταν πανάρχαια ελληνικά μουσικά όργανα

σε μια εποχή όπου δεν είχε οριστεί

η περιοχή με το όνομα Ελλάδα
αλλά η κάθε πόλη=κράτος έδινε την ονομασία.

Αυτές όμως οι ονομασίες και τα όρια

που οριοθετούν έναν τόπο
με τον καιρό άλλαξαν
και οι ονομασίες άλλαξαν
αλλά οι πόλεις είναι εκεί
και κρατούν το πέρασμα των ανθρώπων.
Τι κι αν σήμερα έχουν άλλη ονομασία

οπού έγιναν για συμφέροντα κάποιων

και χώρισαν ανθρώπους και τους ενέταξαν

αναγκαστικά σε "σύνορα" άλλων

δεν έχει να πει τίποτα.

Η μουσική και η γλώσσα καθώς

και άλλα στοιχεία
(ευρήματα αρχαιολογικής σκαπάνης)
 είναι ζωντανές αναφορές

ότι ανήκουν σε ανθρώπους ίδιας εθνότητας
οπού είχαν ίδια ήθη και έθιμα
και μιλούσαν την ίδια γλώσσα
με ΄γλωσσικά ιδιώματα ή ιδιωματισμούς.

Σήμερα ο ζουρνάς και το νταούλι

χρησιμοποιούνται απ' όλους τους Βαλκάνιους λαούς

όμως αν ανατρέξουμε στα βάθη των αιώνων

τότε ίσως βρούμε τις ρίζες αυτών των ανθρώπων
όπου κατοικούν στα Βαλκάνια
και θα δούμε πως οι μετακινήσεις των ανθρώπων
φαινόμενο τόσο παλιό
έχει μεταφέρει και τη μουσική
η οποία σήμερα ενώνει τον κόσμο...

Δεν ξεχωρίζουμε σήμερα τους λαούς

Αναγνωρίζουμε τις παραδόσεις!


Αλλά το ελληνικό καρναβάλι
έρχεται να θυμίσει στους ανθρώπους
αυτή τη μεγάλη αλήθεια!
ΤΗ ΜΕΤΑΚΊΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΆΠΟ ΤΟΠΟ ΣΕ ΤΟΠΟ!..


Το καρναβάλι είναι μια γιορτή Άνοιξης
όπου με ζουρνάδες και νταούλια
οι άνθρωποι μιας άλλης εποχής
γιόρταζαν αυτό το ξεκίνημα
αυτό τον ξεσηκωμό της μετακίνησης 
κοπαδιών κι ανθρώπων
από μια περιοχή σε άλλη, σε πλούσια βοσκοτόπια.
Γλεντούσαν με κρασί, τσίπουρα και σφάγια
που θυσίαζαν στους βωμούς του Απόλλωνα
αλλά και του Διονύσου.
Γιορτές διπλής χαράς
Γιορτές για τον Απόλλωνα θεό του Φωτός
στην αρχή
οπού ο ερχομός της Άνοιξης
έκανε τους ανθρώπους να βγουν από τις καλύβες
στους κάμπους
και τους βοσκούς να βγάλουν τα κοπάδια τους
στους λόφους και στις πλαγιές με το νιο χορτάρι
και για το Διόνυσο, θεό του κρασιού
που ήρθε αργότερα
κι έτσι  γιατί άνοιγαν τα νέα κρασιά
που είχαν παράγει την προηγούμενη χρονιά
και γλεντούσαν χαρούμενοι
 μετά τα έψηναν κι έτρωγαν
και ερωτοτροπούσαν...


Στις μέρες του Βυζαντίου
επιβλήθηκε με νόμο η νηστεία
η οποία έχει κι αυτή τη σημασία της.
Κάθαρση ψυχής και σώματος
για λόγους υγείας σωματικής και πνευματικής
ως το Πάσχα, την Ανάσταση...

ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!

Με υγεία και χαρά

Νότα Κυμοθόη!

© Nότα Κυμοθόη