Νότα Κυμοθόη
Ποίηση*1992
Τι να γράψω πάνω στο νερό;
Πάντα κάπου θα ρέει...
Θα χορεύουν τα γράμματά μου...
Θα μοιάζει σα προσπάθεια έρωτα
με έναν άντρα που δε με ποθεί...
Τι να πω στην καρδιά του;
Απλά, σκέφτομαι τη μορφή του
όπως η φτέρη που αναστενάζει
και κλαίει λυπητερά
καθώς λιγοστεύει η πηγή...
Δεν θα το ξεχάσει από τη μνήμη της
όσοι αιώνες κι αν διαβούν θα το θέλει
ακόμα και την ώρα οπού η φωτιά...
καίει και...την αφανίζει...
Είναι ο δρόμος μέσα της
Είναι η ζωή της το νερό
Η στέρησή της θάνατος
και η φωτιά...είναι η θλίψη!..
Ποιός τη σιωπή θα ξεπεράσει
οπού η πέτρα έχει καλύψει;
Κι όταν η ευωδιά έχει χάσει τα ίχνη της
και την έχει σκεπάσει η τέφρα
ή το διψασμένο χώμα χάσκει
με στόματα που δείχνουν γνάθους;
Τότε οπού ο ήλιος μεσούρανα καίει...
Εμείς...ναι εμείς, ξέρουμε το δρόμο
για να βρεθούμε στο χώμα που χάσκει...
Η ερημιά είναι η θλίψη μας
Κι εσύ; Εσύ οπού αδιάφορα σφυρίζεις...
είσαι εσύ οπού ξέρει το μνήμα, οπού ξέρει τι...
Είσαι εσύ αυτός οπού έχει το νου...
Πίστεψέ με είναι πανάρχαια σχέση
κι έχει μια λύπη απέραντη γύρω, τόσο
όπως ο τζίτζικας που τραγουδάει
κι αφήνει στο κατόπι το ένδυμα...
Ίσως, γι' αυτό σκάει τραγουδώντας...
Φτωχή μου φτέρη...ποιός νοιάζεται για σένα;
Εδώ, στον Παρνασσό ξεριζώνουν τα δέντρα!..
Εδώ, στην Οίτη σαν σαγόνια καρχαρία οι πλαγιές...
Εδώ, σε τούτο το ωραίο τοπίο μολύνουν τα ποτάμια...
Εδώ, σε τούτο το τοπίο, δεν αγαπούν τη φύση...
Φτωχή μου φτέρη οπού ξεράθηκες...
Η ορμή του λιγόστεψε...
και μήτε μια δροσοσταλίδα για σένα δεν έφερε
μήτε ο ουρανός συμπόνεσε τη δίψα σου...
Κι όμως το ποτάμι περνούσε κάποτε πλάι σου...
Οι πηγές του...φράχτηκαν τώρ' από...σκουπίδια
Κηφισέ μου, χαράματα, και κλαίνε οι νύμφες
στις άδειες όχθες γύρω...
οι νεράιδες δεν έχουν μήτε μια λεύκα να κρυφτούν
Ω!.. Μούσες, που θρηνήτε την ομορφιά...
αυτήν οπού ανθρώπων χέρια βίαια σφαγιάζουν...
Απόλλωνα, Διόνυσε και πνεύματα του τόπου
Κι όλοι εσείς οι Άγιοι μέσα στα εξωκλήσια
φωτίστε των ανθρώπων τα μυαλά
φωτίστε την καρδιά τους...
Η Γαία όπου ύμνησαν με όλη την ομορφιά της
η Γαία οπού πάτησαν γυρεύει τα δέντρα πίσω...
Σημείωση:
Δημοσιευμένη Ποίηση σε δίφυλλα για απαγγελία στο Τριφύλλιο Μέγαρο, Αθήνα
Art Nota Kymothoe© Nότα Κυμοθόη
Copyright:Νότα Κυμοθόη 1992