© Νότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Νότα Κυμοθόη**
Ποίηση 1987
Ποίηση 1987
(Είναι Ιούλιος του 1987. Η ζέστη στην Αθήνα ξεπερνά τους 45οC.
Ο καύσωνας οδηγεί πολλούς στα νοσοκομεία. Τα δάση καίγονται
και η Ελλάδα ερημώνει) ***
Κι αν βρέχει τώρα ο ουρανός
οι στέρνες είναι άδειες!
Το νερό μολυσμένο στις πηγές
κι όλο νεκρά πουλιά στο χώμα
γυρεύοντας σεντόνια για ταφή
στο βιασμό της γης μας.
Μονάχα ερημιά στ' αδειανά βουνά μας
και πλήθος σταυρωμένοι στη χαραματιά
τη δροσιά γυρεύοντας της πηγής.
Αντίδικη στο χρόνο η μοίρα της Ζωής
και στα ουράνια της γης αλλαγμένες οι χαρές.
Ο ήχος της καμπάνας στο έλεος της συμφοράς
μαρτυρά στους Έλληνες το γδικιωμό
από το θάνατο του Ποιητή στ' αποκαϊδια
και στην πέτρα που μας κυκλώνει από παντού.
Η στάχτη στα θεμέλια δεν στέριωσε τα σπίτια
που μοίρασαν αυθαίρετα οι καταπατητές.
Εκείνοι που γυρέψανε βροχή στη συγνεφιά
ζητάνε να ερμηνέψουνε τα βάσανα του ήλιου
και το κακό που έστρεξε στο διψασμένο κάμπο
καθώς γίναν ανάμνηση του ποταμού οι φλέβες.
Μας πληγώνει η σιωπή στις συνειδήσεις των ανθρώπων
και η έλλειψη ευθύνης την ερημιά μας ζώνει
καθώς καραδοκούν κοράκια στα σπλάγχνα εξουσίας
υψώνεται στα ξερολίθια βαρύς ο στεναγμός μας...
Κι αν βρέχει τώρα ο ουρανός οι στέρνες είναι άδειες!
*
ΒΙΒΛΙΟ: ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ,ΔΙΨΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ, εκδόσεις Διογένης
Ακούστηκε από το ραδιόφωνο του Calgary, όταν επέστρεψα στον Καναδά, την ίδια εποχή και τυπώθηκε στο βιβλίο μου "Δίψα και Σιωπή", εκδ. Διογένης το 1992
**Ποιήτρια, Συγγραφέας, Ζωγράφος
© Nότα Κυμοθόη
© Nότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές