" Α τ ρ α π ό ς" *© Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη
Ποίηση 1976
Διέσχισα ανυπότακτη τους άγριους χειμώνες
κυνηγημένη από τους Λέλεγες
και τον τρόμο των Ωτίδων...
Πορεύτηκα ωστόσο άτρυτη στους αιώνες
τις οδύνες διασχίζουσα
γοργά όπως το κύμα
για να μαζεύω το αλμυρό σας δάκρυ
στου Ποσειδώνα τις αυλές
και να το κάνω μαργαριτάρι
να λάμπει στ' άγρια πέλαγα.
Στον ατέρμονο δρόμο ζωντανός ο πόθος
μιας διδαχής ανέπαφης στου χρόνου τη ράχη
κι όνειρο παντοτινό του καθενός: Ελευθερία
κι ο άνθρωπος, Άνθρωπος στην ατραπό γι' αγάπη.
*1976 Ελάτεια.
(Ποίησή μου δημοσιευμένη στο βιβλίο μου "Δίψα και Σιωπή" 1992, εκδόσεις Διογένης)
© Nota Kimothoi
© Nότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές