Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Νότα Κυμοθόη "ΣΚΕΨΕΙΣ"


                                                        
                                          Parnassos: phot. Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη



Νότα Κυμοθόη "ΣΚΕΨΕΙΣ"
Oι Λοκροί, αρχαίος λαός που ίδρυσε αποικίες σε όλη τη γη.
Ως Λοκρίς, μέσα από την Ποίησή μου και τον πεζό μου λόγο
αλλά και τις δημιουργίες μου, μιλάω για το λαό που με ένέπνευσε να είμαι αυτή οπού είμαι.



Χρόνια μετά από την εποχή οπού η αθωότητα λησμονήθηκε
βαφτίστηκε η αμαρτία μέσα στις εκκλησιές με ένδυμα λευκό
κι ωραίες εκδηλώσεις με φαντασία και φαντασμαγορία τόση
όση απαιτούν να δουν των άλλων τα μάτια κι όχι η ψυχή...
Συντοπίτες αθώοι με κοίταζαν ή χαμήλωναν το βλέμμα
σκεφτικοί ίσως για τα σημάδια των καιρών οπού ομιλούν
για τα μελλούμενα που φαίνονται πλέον καθαρά γιατί...
κρυφά δεν είναι πλέον τίποτα σε τόπο μικρό και φωτεινό
οπού δαχτυλίδια αναποδογύρισαν από κακίες ντόπιων
και σπέρματα υπηρέτησαν πιστά νυχτιάς ηδονές άνομες
Και σαν το χέρι σφεντόνισε νοήματα στον αέρα σιμά σου
ήρθε η ώρα οπού πήρε εκδίκηση η ψυχή για ανομίες 
και μετά, ναι μετά από χρόνια πάλι θα μιλήσει και θα πει:
Στην ερημιά ετούτη, λέγε, τι είδες; Πες μου τι βλέπεις;
- Βλέπω αλαζονεία κι ανθρώπους παραδομένους στ' αψέντι
και σε χόρτο πικρό.
-Βλέπω συνανθρώπους να σκύβουν με λύσσα πάνω στο κέρδος
και το πτώμα να γυρεύουν πάνω του να πατήσουν.
-Βλέπω νοήματα ολούθε να σφυρίζουν στον αγέρα ως αλήτης 
και η μικρή Αννιώ πονεμένη στης πλατείας την κρήνη ως άγαλμα
κάτω από άστρων λείψανα να κρατά σπαθί αραχνιασμένο
και με λάδι την κόψη του να γυαλίζει κηρύσσοντας πολέμους
Τύμπανα και τρομπέτες στους δρόμους δεν θα ηχήσουν μόνο σιμά
εκεί οπού οι ένστολοι θυσία θα γεννούν για των ουρανών το έλεος.
-Βλέπω εμφιαλωμένη τη φύση και τα χρόνια τόσο χλωμά
γιατί δεν θάχουνε όλοι λίγα γραμμάρια λευκής σκόνης
και θα θρηνούν μέσα στα νεανικά τους ερείπια εκεί στη φύση
οπού νεκρή θάναι δίχως καρπούς μέσα στο στερνό γεωργό
δίχως στάχυα, δίχως σπόρους, δίχως λατρεμένες θυσίες
παρά μόνο αίμα και θα πλαγιάζει το όνειρο στέρφο στα χόρτα
που ο σπόρος απάχθηκε για την πραμάτεια των αλλοτριωμένων.
-Βλέπω κι άλλα μα η ρόγες που μεθούν κορμιά σε ηφαίστεια
θα ζαρώσουν στα κλήματα κι οι παρθένες δεν θα υπάρχουν
παρά μόνο στα τέμπλα των ρημαγμένων ναών...


Κι από εκεί ψηλά θα λάβει ο δίκαιος το Νόμο Του
πάλι μέσα στις ανάσες της βουνοκορφής του Παρνασσού
μια μόνο στιγμή μέσα στους αιθέρες ο Άσπιλος Νόμος Ιδού
στο χέρι του Αρχάγγελου καθώς ύπνος δεν υπάρχει
καθώς τα γράμματα χαράχτηκαν από τότε που έτρεμαν οι βράχοι
σε χώρες μέσα στο κυανόχρυσο του Σύμπαντος Κόσμου!
ΕυάΕυοίΕυάΕυοίΕυά Ευά Ευά ο νικήσας τα σκότη  τον Ήλιο κρατά
με το χέρι Θεού χαρίζει έλεος σε όποιον με πίστη το ζητά!
ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ...ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ...ΥΒΡΙΝ ΜΙΣΕΙ...ΕΥ ΠΡΑΞΕ!..

© Nότα Κυμοθόη