Νότα Κυμοθόη "Το αιώνιο Ένα" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη"Το αιώνιο Ένα"Ποίηση© Νότα Κυμοθόη

Στην άκρη του κόσμου ακουμπισμένη

τα βάθη του εκοίταζα με δέος

και ήταν έρεβος το άνοιγμα

στο σώμα της μητέρας...

Στην ερημιά αυτήν εδώ

ύστερα απ' το δύσκολο ταξίδι

διάσπαρτη απλώνεται γαλήνη.

Μετά, τον γενοβόλο χώρο γιομίσανε πουλιά

μηνύματα να πάνε σ' άλλους τόπους.

Σε κάθε λακάκι η Εύα κι ο Αδάμ

και στο χώρων των δυο ενεργειών

τα σημεία ρέουν της απάντησης του Δημιουργού.

Φυσικός κι ομαλός συναντιέται ο δρόμος

καθώς ο νους, σώμα και ψυχή ενός Θεού

γονιμοποιεί τη ζωή με βαθιά σοφία

κι όταν εξουσία ζητήσει το "εγώ"

αρχίζει ο αδερφός μου τις πολεμικές κραυγές...

Είμαι η κόρη, μετά η μάνα κι ύστερα η γριά

κι εσύ με θέλεις πάντα νέα

στην ισορροπία της ένωσης.

Το αιώνιο ένα στην αγάπη της καρδιάς

μαζί ο σεβασμός και η αποδοχή της σάρκας

στην ομορφιά του θείου για αιωνιότητα.

Vancouver, Canada 1986

Από το βιβλίο μου: Νότα Κυμοθόη "Δίψα και Σιωπή" Ποιήματα, εκδ. Διογένης, 1992.

** Γράφτηκε με αφορμή το ταξίδι του σολομού.

"Κάθε χρόνο αρχίζει το ατέλειωτο ταξίδι του σολομού.

Ξεκινώντας από εδώ και καταλήγοντας στις θάλασσες, για να επιστρέψει πάλι

εδώ ν' αποθέσει τ' αυγά του και να πεθάνει. Αυτός ο κύκλος ζωής συνεχίζεται

αιώνες με τον ίδιο πάντα ρυθμό". 

© Nότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές