Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

"Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΝΟΗΣΗ":ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


                                      
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΝΟΗΣΗ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


Αν ο "λόγος" οπού χρησιμοποιούμε οι Λογοτέχνες δεν έχει αίσθηση, τότε τι είδους λόγος είναι; Οι άνθρωποι δεν έχουν όλοι την ίδια αντίληψη να κατανοήσουν αυτήν την αίσθηση που βρίσκεται μέσα στα λογοτεχνικά κείμενα. Κι όταν λέω για αίσθηση του λόγου, μιλάω για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ένα λογοτεχνικό κείμενο. Διότι έχουμε την ύλη και την ουσία του πνεύματος οπού διαχέεται μέσα στο κείμενο κι είναι αυτή η ουσία, το πνεύμα του συγγραφέα Λογοτέχνη. Συγγραφείς ή γραφιάδες είναι πολλοί κι αυτό που απλώνουν σε χαρτί ή σε ηλεκτρονική σελίδα είναι "ύλη" κ έχει να κάνει με υλική αίσθηση. Αλλά εκείνο οπού πρέπει να ενώσει αυτή την "ύλη" είναι η πραγματική ουσία της γραφής του Λογοτέχνη συγγραφέα που καλό είναι αλλά και άριστο να ενωθεί με την ύλη του. Δηλαδή το αρμοστό σ΄ ένα κείμενο είναι η ένωση ύλης και πνεύματος ώστε να δημιουργηθεί μια ουσιώδης ένωση, ο λόγος του, που δεν δημιουργείται δίχως νόηση αλλά και η νόησή του δεν κατανοείται δίχως λόγο. Οι αισθήσεις υπάρχουν και μπλέκονται με τη ροή του λόγου κι είναι σε μια αέναη συμφωνία, ώστε μέσω της έκφρασης να δίδονται στους ανθρώπους.
Στο μέρος του έργου μου, που εικονίζεται πιο πάνω, υπάρχει μια έκφραση νόησης κι αίσθησης μαζί, που απέδωσα με το χρωστήρα, επάνω στο μουσαμά. Η ζωγραφική είναι είδος τέχνης έκφρασης λόγου. Γράφω καθώς ζωγραφίζω, δίχως να μιλάω, αλλά μιλάει το έργο μου στον κάθε θεατή...
Ο νους που συλλαμβάνει όλα τα νοήματα, είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά, είτε μεγάλα είτε μικρά, μπορεί να ξεκαθαρίσει ποια οδηγούν στην αρετή, τη σωφροσύνη κι ευσέβεια και φυσικά κατανοεί τι σημαίνει γνώση αγαθών. Οι σκέψεις δίδονται από θείες ενέργειες σε λογοτέχνες κι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να συμβαδίζουν με πολλούς, αλλά μήτε οι πολλοί τους συμπαθούν, γιατί δεν μπορούν να τους κατανοήσουν. Οι πολλοί τους μισούν και τους κακολογούν, γιατί παρασύρονται από την αίσθηση της κακίας, που κατοικεί χαμηλά μαζί με όσους κι όσες δεν κατανοούν την αίσθηση και δεν κατανοούν την νόηση του θείου λόγου. Αλλά για να μη μπερδευτεί ο αναγνώστης, όταν μιλάω για θείο λόγο, δεν εννοώ θρησκευτικό λόγο. αλλά μιλάω για το λόγο εκείνο που απορρέει από το φως των αρετών κι ο χώρος του έχει μια αίσθηση κι αντίληψη καλού κι αγαθού οπού γαληνεύει την ύπαρξη. Τι είναι όμως η ύπαρξη; Την έχουν κατανοήσει οι άνθρωποι επάνω στη γη; Έχουν επίγνωση τι είναι, γιατί είναι και τι έχουν έρθει να κάνουν επάνω στη γη; Οι άνθρωποι κατοικούν επάνω στη γη κι επάνω στη γη κατοικεί μαζί η χαρά και ο πίκρα, η αγάπη και το μίσος, η κακία και η καλοσύνη, που αποτελούν ενέργειες ανθρώπων.
Για έναν άνθρωπο που έχει κατανοήσει τον εαυτό του δεν υπάρχει χώρος για κακία, μήτε για μίσος, μήτε για πίκρα, μήτε για συκοφαντία και κακολογία για τον άλλον άνθρωπο που ίσως είναι πλάι του ή είναι συντοπίτης του ή απλά συγχωριανός ή συμπολίτης του ή συμπατριώτης του. Κι έρχομαι στην περίπτωση του συν+ που όταν υπάρχει σε μια λέξη ελληνική φανερώνει πλήθος, ένα σύνολο ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί στην κοινωνία μέσα στην οποία συν+υπάρχουν, έχουν συν+ειδητοποιήσει τις υποχρεώσεις αλλά και τα δικαιώματά τους γι΄ αυτήν την συμβίωση(συν+βιος)...
Ο Λογοτέχνης λοιπόν, δημιουργώντας λόγο για την αίσθηση της συμβίωσης και της ωραίας συμβίωσης ή της άσχημης συμβίωσης, δημιουργεί αισθήσεις ώστε να κατανοήσει ο νους τα ουσιώδη της υλικής αυτής συνύπαρξης των ανθρώπων...
Αν λοιπόν υπάρχει μια αναφορά στο Φως οπού νοητικά ενώνει τους ανθρώπους κι αυτό το Φως προέρχεται από το Θεό γιατί είναι αγαθό, τότε θα κατανοήσουν οι άνθρωποι πως όλα τα έχουν μέσα στη δική του φώτιση κι ενέργεια που απ΄αυτόν προέρχεται. Πως είναι δυνατόν να μην κατανοούν οι άνθρωποι αυτό το Φως που δημιούργησε και δημιουργεί τα πάντα, αλλά χρησιμοποιούν την κακία που έχει κατακαθίσει επάνω στα κατώτερα στρώματα της γης και ρυπαίνουν τις αισθήσεις τους;
Η νόηση αυτής της ανώτερης αίσθησης οπού τα πάντα δημιουργεί αλλά και τα πάντα διαλύει, αποτελεί "βούληση" δηλαδή θέληση του Θεού...
Ας κατανοήσει ο καθένας που χάνει τη φαιά του ουσία, δημιουργώντας κακία για τον άλλον, τι είναι Θεός κι ύστερα ας κατανοήσει τις πράξεις του...
(συνεχίζεται)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .