Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Νότα Κυμοθόη:"Η ΠΑΛΗ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ"



                                  Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη


Νότα Κυμοθόη
"Η ΠΑΛΗ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ"!..

"Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι!"

Θεσσαλονικιός, από οικογένεια επιφανή
ο Δημήτριος έγινε αξιωματικός,
έως το βαθμό του Στρατηγού
στις μέρες του Διοκλητιανού.
Ο Δημήτριος πιστός χριστιανός!
Ο Διοκλητιανός αυτοκράτωρ, άπιστος!
Ο Δημήτριος δίδασκε Θεό!
Ο Διοκλητιανός πολεμούσε Θεό!

Δύο κόσμοι αντίθετοι!
Δύο κόσμοι διαφορετικοί!

Ο Δημήτριος φυλακίστηκε από τον Διοκλητιανό
γιατί δίδασκε τα λόγια του Ευαγγελίου
και κατηχούσε νέους της εποχής του
μέσα από το στράτευμα κι έξω από αυτό!

Στη Θεσσαλονίκη,
ενώ είχε επιστρέψει ο Διοκλητιανός
από σφαγές χριστιανών στην Ασία,
διεξάγονταν αθλητικοί αγώνες
προς τιμήν του, μέσα στο στάδιο
όπου ακολουθούσε εξόντωση
και σφαγή των χριστιανών της πόλης.
Κοντά του είχε πάντα έναν γιγαντόσωμο παλαιστή
το Λυλαίο, που ξέσκιζε τις σάρκες των ανθρώπων
που τολμούσαν να παλέψουν μαζί του.
Προκαλούσε μέσα στο στάδιο τους χριστιανούς
να παλέψουν μαζί του και τους ξέσκιζε.
Ο Νέστωρ, ένας νέος στρατιώτης
ζήτησε την ευλογία του Δημητρίου
που ήταν Στρατηγός του ν' αντιμετωπίσει το Λυλαίο.

Ο Δημήτριος τον ευλόγησε
και τον σταύρωσε με το σταυρό του.
Ο Νέστωρ, μπήκε στο στάδιο
και προσευχήθηκε δυνατά:
"Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι!"
Πάλεψε με τον Λυλαίο
ως Δαβίδ με τον Γολιάθ
και τον νίκησε...
ένας μικρόσωμος στρατιώτης ήταν!..

Ο κόσμος στο στάδιο θαύμασε
και έγινε μεγάλος θόρυβος
για το όνομα "Θεού του Δημητρίου"
που ήταν ο Ιησούς Χριστός!
Ο Διοκλητιανός θύμωσε πολύ
και με διαταγή του
οι στρατιώτες του οπλισμένοι
οδήγησαν τον Νέστωρα έξω από το στάδιο
και τον δολοφόνησαν.

Έδωσε δε διαταγή στους ίδιους στρατιώτες
να μπουν στη φυλακή οπού ήταν ο Δημήτριος
και να τον κεντίσουν με τις λόγχες τους.
Οι στρατιώτες είδαν τον Στρατηγό τους
και ακολούθησαν τις διαταγές του Διοκλητιανού
κεντίζοντάς τον στα ίδια σημεία
οπού είχαν κεντίσει
οι στρατιώτες στο Γολγοθά
και τον Ιησού Χριστό επάνω στο Σταυρό Του!

Ο Δημήτριος μέσα σε φρικτό μαρτύριο
παρέδωσε την ψυχή του στο Θεό
Η ψυχή του πήγε στην αγκαλιά του Χριστού.
Ο Λούπος,ένας στρατιώτης
πήρε το ματωμένο του δακτυλίδι και το σταυρό του
και με αυτά όσους αργότερα σταύρωνε
γίνονταν καλά.
Ο Λούπος ασπάστηκε τον Χριστό και βαφτίστηκε
Χρισιανός!
Ο Δημήτριος Άγιασε!
Πολλά θαύματα είδε η πόλη της Θεσσαλονίκης!
Πολλά θαύματα και σήμερα συμβαίνουν
από αυτόν τον Στρατηγό Θεραπευτή!
Τα λείψανά του, ευωδιάζουν στη Θεσσαλονίκη
κι αναδύουν ακόμα μύρο,
όμοια ευωδιά με την άγια ψυχή του!

Οι δύο κόσμοι τότε
όπως και σήμερα...
Οι πιστοί και οι άπιστοι!..
Ο ένας του διώκτη, του πολέμιου, του ληστή!
Ο άλλος του πιστού, της αρετής, του ήθους!
Πάλεψαν στο στάδιο και ενώ ο Διοκλητιανός
νόμισε πως τους νίκησε...
Σήμερα, η οικουμένη χαίρεται από την ευλογία
από τα θαύματα οπού συμβαίνουν ακόμα και τώρα
από την ευλογία του Δημητρίου, του Αγίου Στρατηγού
ο οποίος κρατούσε σπαθί, αλλά δεν πολεμούσε
ο οποίος κρατούσε ακόντιο, αλλά δεν κέντιζε
ο οποίος είχε δύναμη Θεού κι αψήφησε το θάνατο
αυτό του σώματος, γιατί γνώριζε το Φως Εκείνου!..

Η ιστορία των ανθρώπων γράφεται καθημερινά
μέσα στην δημιουργία του καθενός.
Μέσα στα έργα και στις πράξεις του καθενός!
{Δεύρο, μάρτυς Χριστού προς ημάς,
σου δεομένους συμπαθούς επισκέψεως}
Γιατί στην πάλη των δύο κόσμων ζούμε όλοι!
Ο αδερφός πολεμάει την αδερφή
και την διώχνει από το πατρικό σπίτι!..
Ο σύζυγος διώχνει τη σύζυγο για μια άλλη
και δεν βοηθάει τα παιδιά του...
Ή γίνεται βίαιος για τα παιδιά του
εις βάρος συνανθρώπων του...
Η βία δεν έχει όρια...
Βία χθες... Βία σήμερα!..
Οι συγγενείς κατηγορούν συγγενείς...
Οι φίλοι ζηλεύουν τους φίλους...
Οι γείτονες καταπατούν τους γείτονες...
Οι αντίθετοι κόσμοι παλεύουν παντού
την ίδια ώρα, στον ίδιο χώρο, τότε και τώρα...

Αλλά ο Χριστός είπε:
" Εγώ Πατήρ, Εγώ Νυμφίος, Εγώ οικία
Εγώ τροφεύς, Εγώ ρίζα, Εγώ θεμέλιο.
Παν όπερ αν θέλεις Εγώ.
Μηδενός εν χρεία καταστείς.
Εγώ δουλεύσω.
Ήλθον γαρ διακονήσαι,
ου διακονηιήναι.
Εγώ και φίλος και ξένος
και κεφαλή και αδερφός
και αδερφή και μήτηρ!
Πάντα εγώ.
Μόνον δικαίως έχε προς εμέ.
Εγώ πένης δια σε και αλήτης δια σε,
επί σταυρού δια σε,
επί τάφου δια σε,
άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί.
Κάτω υπέρ σου πρεσβευτής.
Παραγέγονα παρά του πατρός.
Πάντα μοι συ και αδερφός
και συγκληρονόμος
και φίλος και μέλος.
Τι πλέον θέλεις;"
(γράφει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ο Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης
μέσα από τον τάφο του αναδίδει μύρο
για να κατανοήσουν οι όσοι ακόμα δεν πείθονται
για την θεϊκή ψυχή οπού έχουν
και δεν την αναγνωρίζουν!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ
ΣΤΟΝ ΥΙΟ ΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟ,
Σε όσους τιμούν τον Άγιο Δημήτριο
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΕΡΦΕΣ ΕΠΙ ΓΗΣ!

Εύχομαι να φωτίσει η Θεία χάρη του Θεού
τις σκληρές καρδιές
και να σμίξουν οι άνθρωποι με αγάπη!

Καλή κι ευλογημένη ημέρα!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης!
Νότα Κυμοθόη!

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη